οὐ γὰρ δυνάμεθά τι κατὰ τῆς ἀληθείας, ἀλλ᾿ ὑπὲρ τῆς ἀληθείας. (Β΄ Κορινθίους 13,8)

26.1.10

Μακ. Χριστόδουλος: «Πρόσωπα άξια σεβασμού οι μετανάστες»

Επειδή κάποιοι τον τελευταίο καιρό για να εξυπηρετήσουν διάφορες δικές τους σκοπιμότητες, χρησιμοποιούν αυθαίρετα και καπηλεύονται το όνομα, τη φωτογραφία και τους λόγους συχνά παραποιημένους) του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου σχετικά με το μεταναστευτικό ζήτημα, θα ήταν χρήσιμο να θυμηθούμε τι έλεγε ο ίδιος ο αείμνηστος ιεράρχης σε συνέντευξή του στον τηλεοπτικό σταθμό STAR τη 18η Νοεμβρίου του 2005.

«Αντιμετωπίζονται (οι μετανάστες) σαν παιδιά του ίδιου Θεού, όπως διδάσκει η χριστιανική μας εκκλησία; Ή αντιμετωπίζονται σαν άνθρωποι δεύτερης κατηγορίας ή σαν αντικείμενα εκμετάλλευσης; Γι’ αυτό το λόγο και όλοι μας εδώ πέρα, πραγματικά αγωνιζόμαστε και εν πολλοίς μπορώ να πω ότι χάρη και στη φιλοτιμία του λαού μας, το έχουμε πετύχει. Δηλαδή να δίνουμε στους μετανάστες και σε όλους εκείνους οι οποίοι ζουν στην πατρίδα μας, την αξία που τους πρέπει σαν ανθρώπινα πρόσωπα.

Το πρόβλημα των μεταναστών είναι πολιτικό πρόβλημα και επομένως είναι αρμοδιότητα της Κυβέρνησης. Από εκεί και πέρα η Εκκλησία, επικουρικώς, έρχεται να προσφέρει και αυτή τη δική της συμβολή, είτε με τη διδασκαλία της προς πάσα κατεύθυνση. Ότι εδώ έχουμε ανθρώπους οι οποίοι έχουν έρθει εξ ανάγκης είτε είναι οικονομικοί πρόσφυγες, είτε είναι πολιτικοί πρόσφυγες, ανεξάρτητα από το χρώμα της επιδερμίδας τους, από τη θρησκεία στην οποία πιστεύουν, από την ιστορία και την παράδοση που έχουν.»

Για το τζαμί στην Αθήνα είπε:

«Από την πρώτη στιγμή που τέθηκε θέμα, αν θα πρέπει να χτιστεί τζαμί στην Αθήνα για την εξυπηρέτηση των λατρευτικών αναγκών των μουσουλμάνων, η Εκκλησία από την πρώτη στιγμή, χωρίς κανένα δισταγμό διεκήρυξε και δήλωσε προς πάσα κατεύθυνση, ότι δεν έχει καμία αντίρρηση. Τούτο διότι πιστεύει ότι το δικαίωμα της θρησκευτικής ελευθερίας μέσα στο οποίο υπάρχει και το δικαίωμα της ελευθέρας λατρείας του Θεού, καθενός ο οποίος ανήκει σε μια γνωστή θρησκεία, εδώ στην Ελλάδα είναι κατοχυρωμένο συνταγματικώς.»

Ερώτηση: Ο Γιώργος Παπανδρέου είχε πει ότι μετά από μια 5ετία οι μετανάστες που είναι στη χώρα μας να μπορούν να ψηφίζουν στις δημοτικές και τοπικές εκλογές. Αυτό θεωρήθηκε από κάποιους πάρα πολύ τολμηρό, από κάποιους άλλους αναγκαίο. Εσείς τι λέτε;

«Αν οι μετανάστες αποκτήσουν πολιτικά δικαιώματα, αυτό θα συνεπιφέρει και το δικαίωμά τους του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι στη χώρα μας. Τώρα, αν αυτό είναι καλό ή κακό, είναι άλλο πράγμα, γιατί και αυτό το μοντέλο το αμερικανικό, περί πολυπολιτισμικής κοινωνίας, τελικά αρχίζει να γίνεται ξεπερασμένο.»

Για την κατάργηση των συνόρων και την ανάμιξη των λαών είπε:

«Αυτό πρέπει να γίνεται με ένα μέτρο και με ένα σχέδιο. Δεν είναι δυνατό σε ένα καράβι, το οποίο ας πούμε χωράει 2.000 ανθρώπους, να βάλεις 2.500 και 3.000 ανθρώπους, δεν τους χωράει το καράβι.

Η Ελλάδα έχει έναν ορισμένο πληθυσμό. Αυτός ο πληθυσμός και αυτός ο χώρος της Ελλάδας δε χωράει απεριόριστο αριθμό μεταναστών. Έπρεπε να υπάρχει μια μεταναστευτική πολιτική, η οποία τελικά θα ορίσει και τις συνθήκες και τους όρους και τις προϋποθέσεις για την εγκατάσταση στη χώρα μας των προσφύγων ή των μεταναστών.

Τώρα τελευταία άρχισαν να λαμβάνονται τέτοια μέτρα, όταν είδαν ότι αυτή η άναρχη εγκατάσταση εδώ πέρα όποιου ήθελε, χωρίς άδειες, με αυτούς τους λεγομένους λαθρομετανάστες κλπ, οι οποίοι βρίσκονται σε ένα χώρο παρανομίας, δεν είναι συμβατή ούτε με την νομοθεσία της χώρας μας, ούτε και με το καλώς νοούμενο συμφέρον της πατρίδας.»

Και συνέχισε:
«Ο ρόλος των Εκκλησιών δεν είναι διχαστικός, ούτε είναι ρόλος πολεμικός. Αντιθέτως είναι ρόλος ειρηνικός, φιλειρηνικός και ένας ρόλος θα έλεγα ήπιων τόνων, προκειμένου να εξασφαλιστεί η κοινή των πάντων συμβίωσις μέσα στα ίδια όρια. Οι δε Εκκλησίες είναι βασικά αυτές οι οποίες διαμαρτύρονται κάθε φορά. Για τις συνθήκες π.χ. κάτω από τις οποίες ζουν οι μετανάστες. Οι Εκκλησίες διαμαρτύρονται στα κράτη και λένε ότι δεν είναι σωστό αυτό που γίνεται, δεν είναι σωστό το άλλο που γίνεται, πρέπει να διορθωθεί κ.ο.κ.

Και εδώ στην Ελλάδα η Εκκλησία μας κάνει πολλά για τους μετανάστες. Δηλαδή δεν στεκόμαστε, ούτε περιοριζόμαστε σε ένα απλό ευχολόγιο, παρά το γεγονός ότι έχει αξία και το ευχολόγιο, γιατί όταν στα κηρύγματα μας διδάσκουμε τους πιστούς ότι όλοι οι άνθρωποι είναι παιδιά του Θεού ….

Εμείς σαν Εκκλησία εδώ πέρα έχουμε π.χ. ανοίξει σχολείο στο οποίο έρχονται οι μετανάστες όποιοι θέλουν και μαθαίνουν την ελληνική γλώσσα κατ’ αρχήν και στη συνέχεια τα ήθη και τα έθιμα της χώρας μας μέσα στην οποία φιλοξενούνται. Και το κάνουμε αυτό, γιατί από μετρήσεις οι οποίες έγιναν διαπιστώσαμε ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα το οποίο έχουν σήμερα οι μετανάστες στην Ελλάδα είναι η γλώσσα. Δεν ξέρουν τη γλώσσα. Και όταν δεν ξέρουν τη γλώσσα δεν μπορούν ούτε δουλειά να πιάσουν, ούτε σχέσεις να κάνουν με τους Έλληνες, ούτε να ενσωματωθούν.

Στην Αθήνα έχουμε αυτή τη στιγμή 185 ας τους πω μαθητές άνδρες και γυναίκες οι οποίοι θέλουν να μάθουν ελληνικά, να μάθουν τα ήθη μας, τα έθιμα μας, να μάθουν την ιστορία μας, να μάθουν την παράδοση μας. Μόνο έτσι θα ενσωματωθούν σ’ αυτή την κοινωνία, διατηρώντας την ταυτότητα τους, διατηρώντας τη θρησκεία τους, τη γλώσσα τους ενδεχομένως και οτιδήποτε άλλο αποτελεί ένα συστατικό στοιχείο της υποστάσεως των.

Και δεν είναι το μοναδικό αυτό που κάνουμε για τους μετανάστες. Και ξενώνα έχουμε και συσσίτια δίνουμε. Στα συσσίτιά μας π.χ. που έχουμε μόνο στην Αρχιεπισκοπή δίνουμε κάθε μεσημέρι 6.000 μερίδες φαγητό στις ενορίες μας, σε 6.000 πεινασμένους ανθρώπους. Από αυτούς το 1/3 είναι μετανάστες οι οποίοι έρχονται ελεύθερα στην εκκλησία, δεν ρωτάμε ούτε ποιος είσαι, από πού ήρθες, την ταυτότητα σου, τίποτε. Είσαι πεινασμένος; Μπες μέσα και φάε. Έρχονται και τρώνε οι άνθρωποι, χωρίς κανείς να τους εμποδίζει και τελειώνει η υπόθεση.

Έχουμε ανοίξει μαγαζί στην οδό Ακομινάτου 23 που έχει ρούχα. Ρούχα καινούρια, από τη βιομηχανία τα παίρνουμε. Κρέμονται στις κρεμάστρες και όποιος άπορος θέλει πάει, διαλέγει ό,τι του αρέσει από παπούτσια και κάλτσες μέχρι καπέλο και γούνες ακόμα, το παίρνει και φεύγει. Φέτος μέχρι αυτή την ώρα που μιλάμε 72.000 άνθρωποι έχουν περάσει από αυτό το μαγαζί και έχουν πάρει αυτά τα οποία τους χρειάζονται.»

Ο λόγος του Χριστόδουλου ήταν ορθόδοξος και ελληνικός. Με αγάπη για τον άνθρωπο και την πατρίδα…