Απαντώντας ο Γέροντας τού εξέθεσε τις δικές του απόψεις.
'Ποιος δεν θέλει ελευθερία; Όλοι τη θέλουν, αλλά πρέπει να ξέρεις σε τι συνίσταται και πώς αποκτάται. Για να γίνεις ελεύθερος, πρέπει να δεσμεύσεις τον εαυτό σου. Όσο περισσότερο δεσμεύεις τον εαυτό σου, τόσο μεγαλύτερη ελευθερία θα έχει το πνεύμα σου... Πρέπει να δεσμεύεις τα πάθη μέσα σου, για να μην κυριεύσουν το πνεύμα σου. Πρέπει να δεσμεύεις τον εαυτό σου, για να μην αδικήσεις τον πλησίον σου... Συνήθως οι άνθρωποι ζητούν την ελευθερία, για να κάνουν 'ό,τι θέλουν'. Αυτό όμως δεν είναι ελευθερία, αλλά η εξουσία της αμαρτίας επάνω σου. Η ελευθερία να αμαρτάνεις - να είσαι ακρατής στην τροφή και να μεθάς, να μνησικακείς, να εκβιάζεις, να σκοτώνεις ή να κάνεις κάτι παρόμοιο - όλα αυτά δεν είναι ελευθερία, αλλά δουλεία, καθώς είπε ο Κύριος: 'Πας ο ποιών την αμαρτίαν δούλός εστι της αμαρτίας (Ιωάν. η' 34). Πρέπει να προσεύχεσαι πολύ, για να ελευθερωθείς από την φοβερή αυτή δουλεία.
Εμείς πιστεύουμε ότι η αληθινή ελευθερία έγκειται στο να μην αμαρτάνεις, στο να αγαπάς τον Κύριο και τον πλησίον σου με όλη την καρδιά σου και όλη τη δύναμή σου.
Η αληθινή ελευθερία είναι η διαρκής διαμονή εν τω Θεώ.'
Αν και ο λόγος του Γέροντα κατά το βάθος του υπερέβαινε το όριο της αντιλήψεως του νεαρού φοιτητή, αυτός έφυγε βαθιά επηρεασμένος..."
(Απόσπασμα από το βιβλίο "Ο Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης" του Αρχ. Σωφρονίου Σαχάρωφ, εκδ. Ιεράς Μονής Τιμίου Προδρόμου, Έσσεξ, 2003)
