Εδώ και αρκετό καιρό οι νέοι μας βρίσκονται σε αναβρασμό. Ο τραγικός θάνατος του 15χρονου Αλέξη ήταν η αφορμή για μια σειρά συλλαλητηρίων και συγκεντρώσεων διαμαρτυρίας που δυστυχώς δεν είχαν πάντα ειρηνική κατάληξη. Η μέχρις ενός ορισμένου σημείου δικαιολογημένη διαμαρτυρία των νέων για καλύτερες συνθήκες εκπαίδευσης και εργασίας και για ένα μέλλον φωτεινότερο, υπέστη άγρια εκμετάλλευση από άλλους παράγοντες - πολιτικά κόμματα, συνδικαλιστές, ταραχοποιά αντικοινωνικά στοιχεία, ύποπτους σκοτεινούς κύκλους κ.ά.
Μέχρι τώρα, είχαμε συνηθίσει να βλέπουμε τη νεότερη γενιά να "περνάει καλύτερα" από την προηγούμενη. Τι σημαίνει όμως "περνάει καλύτερα" πέρα από την πρόσκαιρη ικανοποίηση κάποιων υλιστικών απολαύσεων (και δεν μιλάμε για τις εύλογες ανάγκες); Μήπως βελτιώθηκε η παιδεία; Μήπως άλλαξε η δημόσια εικόνα και η "προσφορά παραδείγματος" από τους πολιτικούς και την Εκκλησία; Μήπως μειώθηκαν τα διαζύγια, οι εκτρώσεις, τα ναρκωτικά, ο αλκοολισμός, το κάπνισμα, η εγκληματικότητα και όλα τα άλλα που μαυρίζουν τη ζωή μας; Μήπως η ζωή μας έγινε πιο ηθική και μειώθηκαν η παιδεραστία, η ομοφυλοφιλία και οι κάθε λογής παρεκκλίσεις; Για τις πιο πολλές από αυτές τις εκπτώσεις, δεν είδαμε καμιά διαμαρτυρία.
Αν η σημερινή γενιά θέλει να διεκδικεί δίκαια αιτήματα, οφείλει να εγκαταλείψει την υλοφροσύνη και το κυνήγι του χρήματος "για να δαπανήσει στις ηδονές της", να κάνει την επανάσταση όχι κατά της νόμιμης εξουσίας αλλά κατά του εγωιστικού της φρονήματος, να αρχίσει αγώνα κατά των παθών της και όχι κατά των βιτρινών και περιουσιών κάποιων συμπολιτών μας.
Ποια είναι όμως τα βαθύτερα αίτια για τον αναβρασμό που υπάρχει σήμερα σε μια μερίδα της νεολαίας και για τις επακόλουθες ταραχές και έκτροπα. Ο Λόγος του Θεού, η Καινή Διαθήκη στο 4ο κεφάλαιο της Επιστολής του Ιάκωβου μάς δίνει την απάντηση:
"Aπό πού ξεκινούν οι πόλεμοι, καθώς και οι μεταξύ σας διαμάχες; Δεν είναι ακριβώς από εδώ; Aπό τις επιθυμίες σας, δηλαδή, για σαρκικές απολαύσεις που στρατοπεδεύουν μέσα στα μέλη σας; Eπιθυμείτε πρώτα κάτι αλλά δεν το έχετε. Kατόπιν φονεύετε και ζηλοφθονείτε αλλά δεν κατορθώνετε να το επιτύχετε. Mάχεστε και πολεμάτε άδικα! Δεν έχετε, γιατί απλούστατα δε ζητάτε! Mα κι όταν ζητάτε δεν παίρνετε, γιατί κακώς ζητάτε, με σκοπό να τα σπαταλήσετε για τις σαρκικές σας απολαύσεις."
Φυσικά, αυτά ισχύουν για όλους μας και περισσότερο για τους λειτουργούς της Εκκλησίας που οφείλουν πρώτοι να δίνουν το παράδειγμα στους νέους μας, και όχι την αφορμή για καινούριους, μάταιους και (αυτο)καταστροφικούς αγώνες. Γιατί πραγματικός επαναστάτης είναι εκείνος που έχει κηρύξει τον πόλεμο όχι ενάντια στους συνανθρώπους του, αλλά ενάντια στο εγώ του, τα πάθη του και την αμαρτία.
Μέχρι τώρα, είχαμε συνηθίσει να βλέπουμε τη νεότερη γενιά να "περνάει καλύτερα" από την προηγούμενη. Τι σημαίνει όμως "περνάει καλύτερα" πέρα από την πρόσκαιρη ικανοποίηση κάποιων υλιστικών απολαύσεων (και δεν μιλάμε για τις εύλογες ανάγκες); Μήπως βελτιώθηκε η παιδεία; Μήπως άλλαξε η δημόσια εικόνα και η "προσφορά παραδείγματος" από τους πολιτικούς και την Εκκλησία; Μήπως μειώθηκαν τα διαζύγια, οι εκτρώσεις, τα ναρκωτικά, ο αλκοολισμός, το κάπνισμα, η εγκληματικότητα και όλα τα άλλα που μαυρίζουν τη ζωή μας; Μήπως η ζωή μας έγινε πιο ηθική και μειώθηκαν η παιδεραστία, η ομοφυλοφιλία και οι κάθε λογής παρεκκλίσεις; Για τις πιο πολλές από αυτές τις εκπτώσεις, δεν είδαμε καμιά διαμαρτυρία.
Αν η σημερινή γενιά θέλει να διεκδικεί δίκαια αιτήματα, οφείλει να εγκαταλείψει την υλοφροσύνη και το κυνήγι του χρήματος "για να δαπανήσει στις ηδονές της", να κάνει την επανάσταση όχι κατά της νόμιμης εξουσίας αλλά κατά του εγωιστικού της φρονήματος, να αρχίσει αγώνα κατά των παθών της και όχι κατά των βιτρινών και περιουσιών κάποιων συμπολιτών μας.
Ποια είναι όμως τα βαθύτερα αίτια για τον αναβρασμό που υπάρχει σήμερα σε μια μερίδα της νεολαίας και για τις επακόλουθες ταραχές και έκτροπα. Ο Λόγος του Θεού, η Καινή Διαθήκη στο 4ο κεφάλαιο της Επιστολής του Ιάκωβου μάς δίνει την απάντηση:
"Aπό πού ξεκινούν οι πόλεμοι, καθώς και οι μεταξύ σας διαμάχες; Δεν είναι ακριβώς από εδώ; Aπό τις επιθυμίες σας, δηλαδή, για σαρκικές απολαύσεις που στρατοπεδεύουν μέσα στα μέλη σας; Eπιθυμείτε πρώτα κάτι αλλά δεν το έχετε. Kατόπιν φονεύετε και ζηλοφθονείτε αλλά δεν κατορθώνετε να το επιτύχετε. Mάχεστε και πολεμάτε άδικα! Δεν έχετε, γιατί απλούστατα δε ζητάτε! Mα κι όταν ζητάτε δεν παίρνετε, γιατί κακώς ζητάτε, με σκοπό να τα σπαταλήσετε για τις σαρκικές σας απολαύσεις."
Φυσικά, αυτά ισχύουν για όλους μας και περισσότερο για τους λειτουργούς της Εκκλησίας που οφείλουν πρώτοι να δίνουν το παράδειγμα στους νέους μας, και όχι την αφορμή για καινούριους, μάταιους και (αυτο)καταστροφικούς αγώνες. Γιατί πραγματικός επαναστάτης είναι εκείνος που έχει κηρύξει τον πόλεμο όχι ενάντια στους συνανθρώπους του, αλλά ενάντια στο εγώ του, τα πάθη του και την αμαρτία.
