“Σας παίξαμε αυλό και δε χορέψατε, θρηνήσαμε και δε χτυπήσατε τα στήθη σας”, λέει ο Ιησούς στο 11ο κεφάλαιο του κατά Ματθαίο ευαγγελίου. "Ούτε στο κρύο σάς πιάνει κανείς, ούτε στη ζέστη", όπως θα έλεγε ο λαός μας. Όταν η αστυνομία είναι παθητική, "δεν κάνει καλά τη δουλειά της". Όταν η αστυνομία επεμβαίνει να εμποδίσει παράνομες πράξεις, "είναι φασιστική". Ας αποφασίσουμε κάποια στιγμή τι αστυνομία θέλουμε.
Μεταξύ μιας αστυνομίας (ενός αστυνομικού για την ακρίβεια) που πυροβολεί και σκοτώνει - έστω και ακούσια - και μιας αστυνομίας που παραμένει απαθής θεατής καταστροφών και λεηλασιών, υπάρχει η χρυσή τομή, το μέτρο, η ισορροπία. Η πρόληψη και η ήπια καταστολή είναι ο δύσκολος δρόμος που καλείται να ακολουθήσει μια αστυνομία που σέβεται την κοινωνία και τον εαυτό της, και σ' αυτόν τον δρόμο σίγουρα θα υπάρξουν παρεκκλίσεις και "παράπλευρες απώλειες".
Όμως ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω για όλους μας που κλείνουμε τα μάτια στα δικά μας λάθη, τις δικές μας κακές συμπεριφορές και ανομίες, αλλά σπεύδουμε με την πρώτη ευκαιρία να στηλιτεύσουμε, να καταδικάσουμε και να στοχοποιήσουμε την αστυνομία συλλήβδην για το παραμικρό λάθος ή υπερβολή που θα κάνει στην προσπάθειά της να προστατεύσει τα ... δικά μας συμφέροντα!
Πώς θα χαρακτηρίζαμε τους επιβάτες ενός αυτοκινήτου που πετροβολούν τον οδηγό του; Το ίδιο αυτοκαταστροφικά ενεργούμε πολλές φορές, όταν επιτιθέμεθα υπερβολικά και κακόβουλα σε αυτούς που εμείς εκλέγουμε ή πληρώνουμε για να διασφαλίζουν τη στοιχειώδη μας ασφάλεια και κοινωνική συνοχή;
Δεν υποστηρίζουμε ότι οι πολιτικές εξουσίες και τα αστυνομικά όργανα κάνουν πάντα καλά τη δουλειά τους και ότι δεν "καταδυναστεύουν τους ανθρώπους", όπως είπε ο Χριστός. Όμως ο ίδιος Λόγος του Θεού στο 11ο κεφάλαιο της επιστολής προς Ρωμαίους επίσης μάς λέει:
"Kάθε ψυχή να υποτάσσεται στις εξουσίες που βρίσκονται πάνω από αυτήν· γιατί δεν υπάρχει εξουσία που να μην προέρχεται από τον Θεό· οι εξουσίες που υπάρχουν έχουν θεσμοθετηθεί από το Θεό.
Eπομένως, όποιος εναντιώνεται στην εξουσία, σημαίνει πως έχει στραφεί ενάντια στην τάξη που έχει οριστεί από το Θεό. Kι όσοι εναντιωθούν στην τάξη αυτή, θα πάρουν κρίμα (καταδίκη).
Γιατί οι άρχοντες δεν είναι το φόβητρο γι' αυτούς που κάνουν τα καλά έργα, μα τα κακά. Θέλεις, συνεπώς, να μη φοβάσαι την εξουσία; Kάνε το καλό και θα δεχτείς έπαινο απ' αυτήν.
Γιατί η εξουσία είναι όργανο στην υπηρεσία του Θεού για το καλό σου. Aν όμως κάνεις το κακό, να φοβάσαι· καθόσο δε φοράει άσκοπα το σπαθί· γιατί είναι Θεού διάκονος στην οργή, εκδικητής όποιου κάνει το κακό.
Γι' αυτό, είναι ανάγκη να υποτάσσεστε, όχι μονάχα για να αποφύγετε την οργή, αλλά και για να έχετε ήσυχη τη συνείδησή σας.
Γι' αυτό λοιπόν και πληρώνετε φόρους· επειδή οι φορείς της εξουσίας είναι εκτελεστικά όργανα του Θεού, προσηλωμένα σε αυτόν ακριβώς το σκοπό.
Ξεπληρώστε σε όλους τις οφειλές, σε εκείνον που οφείλετε φόρο, τον φόρο, σε εκείνον που οφείλετε τον δασμό, τον δασμό, σ' κείνον που οφείλετε φόβο, τον φόβο, σ' εκείνον που οφείλετε τιμή, την τιμή."
Με λίγα (ανθρώπινα) λόγια, η χειρότερη εξουσία είναι καλύτερη από την αναρχία. Τώρα, αν υπάρχουν μερικοί καλόπιστοι ιδεαλιστές που ονειρεύονται και αγωνίζονται για μια κοινωνία δίκαιη, ειρηνική, αρμονική, τέλεια κλπ. κλπ., δεν έχουν παρά να αναλογιστούν τις τραγικές συνέπειες στις οποίες οδήγησαν όλα τα αποτυχημένα ανθρώπινα πειράματα στο διάβα της ιστορίας και μετά να κοιτάξουν μέσα τους. Η κοινωνία που έχουμε φτιάξει, είναι πιστή εικόνα του εαυτού μας, και αν θέλουμε να την αλλάξουμε, οφείλουμε να αλλάξουμε πρώτα εμείς οι ίδιοι. Αλλιώς θα είμαστε υποκριτές, και στην καλύτερη περίπτωση ουτοπιστές.
