οὐ γὰρ δυνάμεθά τι κατὰ τῆς ἀληθείας, ἀλλ᾿ ὑπὲρ τῆς ἀληθείας. (Β΄ Κορινθίους 13,8)

4.3.10

Στη γκιλοτίνα των νέων μέτρων οι μισθωτοί

Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ

Μαύρη μέρα για τους εργαζόμενους η χθεσινή. Υπέκυψε τελικά αμαχητί στις πιέσεις των δεξιών ηγετών της ΕΕ ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου. Αν και τυπικά πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, εξήγγειλε τα πιο αντεργατικά μέτρα που έχουν ληφθεί ποτέ στην Ελλάδα εδώ και τουλάχιστον μισόν αιώνα. Καμία ελληνική κυβέρνηση, ακόμη και στις πιο σκοτεινές εποχές, δεν είχε καν διανοηθεί -πόσω μάλλον αποφασίσει- να περικόψει κατά 30% τα δώρα Πάσχα και Χριστουγέννων και το επίδομα αδείας των δημοσίων υπαλλήλων, δίνοντας σήμα για να γίνει αυτό και στον ιδιωτικό τομέα. Μόλις τον Οκτώβριο ο ελληνικός λαός εξεδίωξε κλωτσηδόν με την ψήφο του τον Κώστα Καραμανλή και τη ΝΔ από την εξουσία, εξαιτίας της υπεράσπισης μιας πολιτικής πολύ λιγότερο αντιλαϊκής από αυτήν που ανακοίνωσε χθες ο πρωθυπουργός.

Κρίμα. Η απογοήτευση του ελληνικού λαού από αυτή την ταχύτατη μετάλλαξη του μετριοπαθούς σοσιαλδημοκράτη Γιώργου Παπανδρέου σε φορέα μιας ακραία νεοφιλελεύθερης πολιτικής είναι πολύ βαθιά. Καταβαραθρώνει ηθικά το πολιτικό προσωπικό και το πολιτικό σύστημα της χώρας.

Η μεταστροφή του πρωθυπουργού εγείρει τεράστια πολιτικά ερωτήματα. Με τα μέτρα που ανακοίνωσε χθες ήρθε σε ριζική ρήξη με τα όσα έλεγε. Και δεν αναφερόμαστε σε προεκλογικές του υποσχέσεις. Εκεί μπορεί να προβάλει το λογικοφανές επιχείρημα ότι δεν γνώριζε πως η κατάσταση ήταν τόσο άθλια λόγω της παραχάραξης των στατιστικών στοιχείων από την κυβέρνηση Καραμανλή. Αναφερόμαστε στα όσα έλεγε π.χ. στη συνέντευξή του στις Βρυξέλλες στις 11 Δεκεμβρίου, μόλις έληξε η σύνοδος κορυφής της ΕΕ.

«Το να κόψεις σήμερα τον μισθό ή τη σύνταξη δεν δημιουργεί βιωσιμότητα στην ελληνική οικονομία. Δεν απαντά στο πραγματικό πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας. Το τονίζω αυτό. Να φύγουμε απ’ αυτή την ιδεοληψία... Ναι, σκληρά μέτρα απέναντι στη διαφθορά, όχι σκληρά μέτρα απέναντι στον κοσμάκη, και στον συνταξιούχο, και στον μισθωτό... Να χτυπήσουμε φαινόμενα όπως είναι η φοροδιαφυγή και η εισφοροδιαφυγή. Λίγο να τα χτυπήσουμε αυτά, έχουμε λύσει το οικονομικό πρόβλημα της χώρας», είχε πει μεταξύ πολλών άλλων ο πρωθυπουργός.

Και τα έλεγε αυτά τον Δεκέμβριο, όταν ήταν πια δύο μήνες στην εξουσία και είχε ήδη αποκαλύψει στην ΕΕ το πραγματικό μέγεθος του ελλείμματος και του δημόσιου χρέους. Είχε πλέον πλήρη γνώση των δεδομένων.

Το ερώτημα προβάλλει αμείλικτο: παραπλανούσε συνειδητά τον ελληνικό λαό ο πρωθυπουργός με όσα έλεγε τον Δεκέμβριο ή τα πίστευε μεν προσωπικά, αλλά δεν είχε το πολιτικό σθένος να αντισταθεί στις επιθέσεις των νεοφιλελεύθερων ηγετικών κύκλων της ΕΕ, οι οποίοι στη συνέχεια τον έλιωσαν ιδεολογικοπολιτικά και τον μετέτρεψαν σε όργανο εφαρμογής της πολιτικής τους;

Δεν μπορούμε να αποφασίσουμε τι από τα δύο είναι χειρότερο για τους Ελληνες εργαζόμενους και τον ελληνικό λαό γενικότερα.

Η επιλογή του πρωθυπουργού να λεηλατήσει τις αποδοχές των εργαζομένων στο Δημόσιο θα έχει καταστρεπτικά αποτελέσματα. Αντί να οργανώσει το κυνήγι των χιλιάδων επίορκων, π.χ. εφοριακών ή υπαλλήλων της πολεοδομίας που χρηματίζονται, αυτός περικόπτει τις αποδοχές όσων εργάζονται τίμια! Είναι προφανές ότι έτσι ωθεί όλους ανεξαιρέτως τους υπαλλήλους αυτούς είτε προς το «λάδωμα» είτε προς την παντελή αδιαφορία για τα καθήκοντά τους, αφού το κράτος τιμωρεί τους τίμιους υπαλλήλους με μείωση μισθού αντί να κυνηγάει τους απατεώνες.

Ας μη γελιόμαστε. Η περικοπή αποδοχών ωθεί ολόκληρο τον ελληνικό πληθυσμό προς την παραοικονομία και την αδήλωτη εργασία, προκειμένου να επιτευχθεί, ει δυνατόν, κάποια αναπλήρωση του χαμένου εισοδήματος. Τώρα π.χ. οι καθηγητές μέσης εκπαίδευσης θα αναζητούν με μεγαλύτερο πάθος τις ευκαιρίες να κάνουν παράνομα ιδιαίτερα μαθήματα. Είναι αυτονόητο.

Το χειρότερο από όλα είναι ότι η περικοπή των μισθών πείθει ακόμη πιο βαθιά τους Ελληνες ότι απέναντί τους έχουν ένα ληστρικό κράτος-εχθρό που καιροφυλακτεί να γδάρει τους πιο αδύναμους, επιβραβεύοντας όσους «τρώνε και πίνουν στην υγεία των κορόιδων». Ενα κράτος με το οποίο κάθε συνεργασία συνιστά ηλιθιότητα εκ μέρους των πολιτών...

ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ
Μύθος η αδυναμία, δήθεν, δανεισμού

Μελοδραματικός ήταν ο τόνος του πρωθυπουργού όταν ισχυριζόταν προχθές πως δήθεν «δεν μας απειλεί η ύφεση αλλά η αδυναμία δανεισμού». Τα γεγονότα αποδεικνύουν ακριβώς το αντίθετο. Η δική του κυβέρνηση ήταν που ζήτησε να δανειστεί 5 δισ. ευρώ στα τέλη Γενάρη και μόλις προσέφερε επιτόκιο 6,2% -μόνο 0,7% περισσότερο από το 5,5% που είχε δανειστεί τον Ιανουάριο του 2009 η κυβέρνηση Καραμανλή χωρίς να γίνει καθόλου θόρυβος-, μέσα σε τρεις ώρες οι δανειστές είχαν προσφέρει... 25 δισεκατομμύρια στη δήθεν «υπό χρεοκοπία» Ελλάδα! Εμφανής η προσπάθεια του Γ. Παπανδρέου να τρομάξει τον κόσμο με ανακρίβειες για να αποδεχθεί με σκυμμένο κεφάλι και αδιαμαρτύρητα, μοιρολατρικά τα απαράδεκτα μέτρα.

(από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)