Ξεκίνησα τό blog μέ τίτλο Αντικαλλικράτις όχι από πρόθεσι να δείξω μιά άρνησι στηριγμένη σε παλαιές αρτηριοσκληρωτικές αγκυλώσεις οι οποίες αντιστέκονται σε κάθε εκσυγχρονισμό καί οι οποίες χαρακτηρίζουν έναν γραφικό τ. κοινοτάρχη.
Ούτε είμαι τής νοοτροπίας τού αντί...
Αυτό που με απησχόλησε πάντα ήταν η αδυναμία μας να κάνουμε παραγωγικές συνθέσεις μέσα από θέσεις αντίθετες οι οποίες εκφράζουν βαθείς σκεπτικισμούς τών ατόμων καί όχι άκαμπτα κομματικά σύνδρομα ή φτηνές ατομικές ιδιοτέλειες.
Μέ απησχόλησε η αδυναμία μας νά φέρουμε ιδέες καί να τίς αξιοποιήσουμε συλλογικά, δίνοντας παραγωγική διάστασι στήν οικονομία μας.
Αυτή μας η αδυναμία, μας οδήγησε σέ όλα αυτά τά οικονομικά, ηθικά, κοινωνικά αδιέξοδα τα οποία αντανακλώνται στήν συρρίκνωσι τής οικογένειας καί τής εθνικής μας υπερυφάνειας.
Αυτήν τήν υπερυφάνεια που μπορεί να μού τήν τσαλαπατά ο τελευταίος Ευρωπαίος ηγεμονίσκος ο οποίος έφτιαξε οικονομία στηριγμένη στήν δική μου αυτοκαταστροφική αφέλεια τήν οποία καλλιέργησαν οι δικοί του πρακτορίσκοι στήν χώρα μας καί τούς οποίους η δική μας επιδοτούμενη εγκεφαλική μαλάκινσι, τούς αναβάθμησε σε πολιτικές πρoσωπικότητες καί εκπροσώπους τής «προόδου» !
Διότι μεθοδικά, σκοτεινά και με υποχθόνια στρατηγική, μάς απέτρεψαν από τήν παραγωγική ανάπτυξι τής οικονομίας γιά να μήν γίνουμε ανταγωνιστές τών δικών τους βιομηχανικών προϊόντων δελέαζοντάς μας παράλληλα μέ τίς επιδοτήσεις οι οποίες έδωσαν βάσεις γιά να αναπτυχθή αυτός σκληρός, υπόγεια κατευθυνόμενος, αντιπαραγωγικός, αρπακτικός, κούφιος συντεχνιασμός.
Πάνω σ΄αυτόν τόν συντεχνιασμό, στηρίχτηκε καί η κακή, αδιαφανής, σκανδαλωδώς ατιμώρητη δικαχείρησις τού δημόσιου πλούτου. Αυτές οι οικονομικές εισροές απετέλεσαν καί τίς βάσεις στίς οποίες στηρίχθηκε όλο αυτό το δαπανηρό, αντιπαραγωγικό, αδιαφανές, γεμάτο φτιασιδώματα σύστημα τής Τοπικής Αυτοδιοικήσεως που απολαμβάνουμε . Δέν στηρίχτηκε στίς στέρεες παραγωγικές δομές τής οικονομίας.
Καί όσο δέν υπήρχαν προβλήματα εισροών κεφαλαίων στήν χώρα, ζούσαμε σέ κατάστασι ευφορίας .
Εδώ ο λαϊκισμός, οι προχειρότητες, ο τυχοδιωκτισμός, ο καιροσκοπισμός, βρήκαν πεδίον άνετο γιά να φθάσουν στήν υπέρτατη ύβρι.
Καταδιώχτηκαν από τήν κοινωνία οι σώφρονες δημιουργοί οι οποίοι μέσα από τό δημιουργικό τους έργο θα επέφεραν κοινωνικό πλούτο τόν οποίο θα απολάμβαναν όλοι οι πολίτες ως αντιπροσφορά στόν τίμιο μόχθο τους.
Στήν θέσι τής δημιουργίας προβάλαμε αιτήματα. Αφθονα αιτήματα. Τέτοια που γιά να ικανοποιηθούν στηρίχθηκαν στόν εξωτερικό δανεισμό καί στό τυρί τής ευρωπαϊκής φάκας που ονόμασαν επιδοτήσεις. Μέχρι και «κοινωνικά» μπουζούκια διεκδικήσαμε...Ενώ τήν στιγμή που τα ασφαλιστικά ταμεία καταρρέουν και η πείνα θεριεύει, επιδοτείται ο κοινωνικός τουρισμός!...
Όποιος δέν τολμούσε να διεκδικήση αντιπροώπευε τήν οπισθοδρόμησι, την συντήρησι, το κατεστημένο, τήν άρνησι... Επέσυρε τήν αποστροφή καί τήν καταδίκη του ως εχθρός τών εργαζομένων !...
Σ΄αυτό τό πνεύμα τών παραισθήσεων ζούν ακόμη, ειδικα κάποια ευνοημένα κομμάτια τού Ελληνικού λαού τά οποία δέν εννοούν να καταλάβουν ότι γιά να διατηρηθούν τα προνομιακά τους κεκτημένα, θα πρέπει να επιβιώση ο δημιουργός τής οικονομίας.
Ο δημιουργός σήμερα, πιέζεται και εξοντώνεται άγρια. Εδώ, αντί να φροντίσουν τήν αγελάδα γιά να δώση παραγωγή και νά αυξήση τό κοπάδι, προσπαθούν να τήν σφάξουν γιά να φάμε σήμερα, παραγράφοντας δραματικά τό αύριο. Στό αύριο, έχουμε εναποθέσει τό ξεπούλημα τού στάβλου!...
Πρός αυτή τήν λογική κινούνται καί αυτές, οι υπόγεια κατευθυνόμενες κομματικές συντεχνίες. Δέν κινούνται πρός τήν κατευθυνσι νά τά βάλλουμε όλα κάτω, κεκτημένα καί παράλογα, μέσα από τακτική πειθούς η οποία θά βρεί συμπαράστασι στήν κοινωνία ούτως ώστε να συντονιστούμε πανελλήνια σέ μία αντίδρασι γι’ αυτό το εξοντωτικό φορολογικό σύστημα που μάς επιβάλλουν. Nά στείλουμε μήνυμα ότι είμαστε ικανοί να αντιστρέψουμε από μόνοι μας την πορεία τών πραγμάτων χωρίς να υποθηκεύσουμε τήν ύπαρξί μας στούς διεθνείς τοκογλύφους και να επιβάλλουμε παράλληλα σ΄αυτούς που μας κυβερνούν ότι έχουν υποχρέωσι να αναπροσανατολίσουν τήν εθνική μας πυξίδα πρός δυνάμεις οι οποίες δέν επιβαρύνονται σέ τίποτα γιά τό καταθληπτικό μας παρελθόν .
Μέσα από τόν κούφιο τους θόρυβο, κατακερματίζονται οι αντιδράσεις καί ωθούν τόν λαό στήν αλληλοσυκοφαντία τού φοροφυγάδα.
Εδώ, δέν αποτελεί στοιχείο ενωτικών αντιδράσεων οι παραλογισμοί τών υπερβολικών άμεσων καί έμμεσων φόρων, ιδίως τού ΦΠΑ. Αυτός ιδίως ο τελευταίος αποτελεί τό πλέον σατανικό εφεύρημα που έπληξε τήν καρδιά τής εθνικής μας οικονομίας καθώς καί τήν οικονομία τού πλείστου τών Ευρωπαϊκών χωρών.
Δέν αποτελεί στοιχείο ενωτικών αντιδράσεων η πληροφορία που διέρευσε προχθές ότι μέσα σ΄αυτή τήν δυστυχία, διαθέσαμε εκατομύρια Ευρώ γιά τούς τεχνικούς που θα μάς προβάλλουν στήν Γιουροβίζιον, ούτε οι μισθοί πολυτελείας που απολαμβάνουν ποικίλοι παρατρεχάμενοι ξεκινώντας από τίς Μ.Κ.Ο, μέχρι τούς ιδιαίτερους υπουργών, μέχρι τα πολυάριθμα δαπανηρά διοικητικά συμβούλια στα οποία βολεύονται οι κομματικοί “αγωνιστές”, μέχρι τα διάφορα ιδρύματα πού δοξάζουν τήν ιστορία, μάλλιστα με δικά μας κόλυβα, αυτών που ως πρωθυπουργοί μάς έθαψαν!..
Εδώ, μέ τό σύγχρονο θέαμα, έχουμε ένα δραματικό στοιχείο που δείχνει μέ τί άθλια μέτρα, μετράμε τόν πολιτισμό μας. Εδώ, στό όνομα τού πολιτισμού, διατρέφονται διογκομένα παράσιτα που απομειζούν τήν πνευματική μας ικμάδα καί ιδίως τήν ζωντάνια τής νεολαίας μας.
Γι΄αυτό στό μπλόγκ μου μέ τίτλο Αντικαλλικράτις, ξεκινώ με τίς εικόνες τών απλών πολιτιστικών μας εκδηλώσεων οι οποίες έγιναν με τήν συμμετοχή τών πολιτών καί οποίες ενίσχυαν οικονομικά τα έργα στό χωριό.
Μέ απησχόλησαν πάντα τά πλούσια δεδομένα τής ιστορίας μας, από τα πανάρχαια χρόνια, τά κλασικά, τα μεσαιωνικά μέχρι τα πρόσφατα, τά οποία είναι ενιαία καί αδιάσπαστα μεταξύ τους και τα οποία θα μπορούσαν, σε τοπικό ή ευρύτερο επίπεδο, να στηρίξουν θέατρο, κινηματογράφο, λογοτεχνία. Μ΄αυτή τήν προοπτική, θα δείναμε παραγωγική εργασία σέ φιλόλογους, συγγραφείς, ιστορικούς, μελετητές, ηθοποιούς, τεχνικούς καί θα κατακλύζαμε με ήθος τήν σκουπιδοφάγα υφήλιο.
Εδώ, θα μπορούσαν να συνυπάρχουν αρμονικά, παραγωγικά, κεφάλαιο καί εργασία πρός αμοιβαίο όφελος.
Αντί γι΄αυτά, μίση, προστριβές, φτηνές αντιπαραθέσεις, ψευδοαγωνιστικές διεκδικήσεις καί φτηνές ιδεοληψίες οι οποίες φυτεύτικαν από τα κέντρα τού μισελληνισμού τά οποία έχουν περιορίσει τήν αγωνιστική τους διάστασι στό να πείσουν, αλλού ότι είμαστε τα αποβγάλματα τής Ελληνικής ιστορίας, αλλού ότι τό Βυζάντιο δέν ήταν Ελλάδα, αλλού ότι ήταν λάθος η επανάστασις τού 21 καί κάθε γλοιώδες, βλάσφημο επιχείρημα.
Προωθήθηκε αυτός ο κοινωνικός διχασμός που εμποδίζει μεθοδικά τήν κοινωνία μας να ευημερή καί παράγη έργο έστω καί μέσα από τίς αντίθετες θέσεις.
Αυτούς, απησχόλησε ό έλεγχος τής κοινωνικής δυναμικής με τά σχήματα που έφτιαξαν στήν Τοπιοκή Αυτοδιοίκησι καί όχι η απελευθέρωσίς της.
Ο έλεγχος γίνεται μέσα από διχαστικές, φατριαστικές νοοτροπίες τίς οποίες καλλιεργούν καί στηρίζουν. ΄Οχι μέσα από τήν σφυριλάτησι τής ενότητας, αλληλεγύης, παραγωγική συνυπάρξεως.
Πάνω σ΄αυτόν τόν φατριασμό, πάνε να στήσουν καί τον «Καλλικράτη». Ένα σύστημα που υποτίθεται ‘οτι απαιτεί ιδιαίτερα άξιους καί ικανούς πολίτες από τούς οποίους κανείς δέν περισσέυει από όποιον κομματικό χώρο και να προέρχεται.
Δέν θα προλάβει βέβαια να εφαρμοστή τίποτα. Θα γυρίσουμε από τα πράγματα στό απλό, ταπεινό, οικονομικότερο σύστημα που κάποτε είχαμε. Καί μάλλιστα ιδρωμένοι, καταφρονεμένοι, ταπεινοί...
Δέν είναι προφητεία. Είναι απλή διαπίστωσις που απορρέι από απλή λογική.
Τώρα η θεϊκή Νέμεσις, άρχισε να μας αποδίδη τήν δικαιοσύνη της. Τό κόστος τής αλαζονείας που προηγήθηκε, οι Θεοί τό τιμωρούν σκληρά!
Εκτός εάν... Εάν συνέλθουμε δυναμικά, αντιληφθούμε ώς πρόβλημά μας τόν πόνο τού συμπολίτη, ζητήσουμε αμοιβαία συγνώμη καί ενωμένοι ξεκινήσουμε τα πάντα από τήν αρχή .
Τό μέρος δε στό οποίο θα μπορέσουμε να κάνουμε τα παραγωγικά μας βήματα, είναι ο ίδιος μας ο τόπος, ο οποίος επιβαλλει αυτοδιοίκησι. Κι΄εδώ, δέν έχει σημασία ή έκτασις αλλά η ελευθερία από τίς πάσης μορφής κομματικές και οικονομικές φατρίες.
Παναγιώτης Δερματάς
τ. Κοινοτάρχης
www.antikallikratis.blogspot.com
