οὐ γὰρ δυνάμεθά τι κατὰ τῆς ἀληθείας, ἀλλ᾿ ὑπὲρ τῆς ἀληθείας. (Β΄ Κορινθίους 13,8)

11.1.10

Από τον Καποδίστρια στον Καλλικράτη

Από την αρχή κάτι δεν μου πήγαινε καλά, ξεκίνησε τις δηλώσεις ο Παπανδρέου, συνέχισε ο Ραγκούσης και πουθενά δεν άκουγα το όνομα "Καποδίστριας" ή έστω "Καποδίστριας 2" βρε αδερφέ... Και κολλημένο κάτω από την εικόνα της τηλεόρασης το σύνθημα: "η νέα διοικητική αρχιτεκτονική της Αυτοδιοίκησης".


Και ξαφνικά, τσουπ, μας τον ξεφούρνισαν, τέρμα ο Καποδίστριας, ξεχάστε τον, ζήτω ο "Καλλικράτης". Μην μου πείτε ότι δεν γνωρίζετε ποιος είναι ο Καλλικράτης. Είναι αυτός στο ανέκδοτο με τον Τοτό, που δεν ακούει καλά την απάντηση (ο Ικτίνος και ο Καλλικράτης), που του "σφυρίζει" ένας συμμαθητής του και απαντάει στον δάσκαλο που τον ρωτάει:
-Ποιός έκτισε τον Παρθενώνα;
-Το κτήνος, ο Καλλικράτης!!!

Ο Καλλικράτης λοιπόν, το όνομα του οποίου δανείζεται η νέα διοικητική αρχιτεκτονική της χώρας, υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους αρχιτέκτονες της αρχαιότητας. Σύμφωνα με αναφορές του Πλούταρχου, συμμετείχε ενεργά στην ανέγερση των τεσσάρων μεγαλύτερων έργων της αρχαίας Αθήνας.

Εργάστηκε στην κατασκευή των Μακρών Τειχών της πόλης την περίοδο 460-450 π.Χ, στην επιδιόρθωση τμήματος των περιφερειακών τειχών της Αθήνας και στην ανοικοδόμηση του ναού αφιερωμένου στην Άπτερο Νίκο στην Ακρόπολη. Ο Καλλικράτης συμμετείχε μαζί με τον αρχιτέκτονα Ικτίνο, υπό τη γενική επίβλεψη του γλύπτη Φειδία, στην κατασκευή του Παρθενώνα, του μεγαλύτερου και διαχρονικού μνημείου της Ακρόπολης.

Διαβάζοντας λοιπόν το βιογραφικό του και γνωρίζοντας πόσο μικρό ήταν το προσδόκιμο επιβίωσης τον 5ο αιώνα π.Χ., εύκολα καταλαβαίνουμε ότι για να προλάβει και να πάρει ΟΛΑ τα μεγάλα έργα της εποχής, ήταν μέγας διαπλεκόμενος. Ήταν ένας μεγαλοεργολάβος, που απ' ό,τι φαίνεται τα είχε κάνει πλακάκια με τον Περικλή, άντε με την Ασπασία (γνωστές άλλωστε οι κατηγορίες ότι η Ασπασία ήταν εταίρα και γνωστή η ρήση του μεγάλου μας πολιτικού στον Μπαϊρακτάρη, 2500 χρόνια αργότερα για τους "νταβατζήδες"...)

Γι' αυτό είμαι πολύ επιφυλακτικός για το πού θα μας οδηγήσει η νέα μεταρρύθμιση. Πολύ φοβάμαι ότι είμαστε στην αρχή ενός Χρυσού Αιώνα, όχι με την μεταφορική του έννοια, αλλά με την κυριολεκτική, όπου Χρυσός=μίζα...

(από email που λάβαμε)