«Η νοοτροπία ενός ολόκληρου λαού συνοψίζεται στην παρότρυνση της μάνας προς τον γιο: ‘Δούλεψε για να φας και κλέψε για να έχεις’. Ο πλούτος, το κέρδος, είναι για τον πολύ κόσμο αποτέλεσμα λεηλασίας και όχι εργασίας. Σαν να μιλάμε για πειρατές που βγήκαν για σεργιάνι. Κι έτσι, χρόνο με το χρόνο, όλη η χώρα μοιάζει με πειρατικό…
…Αν κάτι πρέπει να αλλάξει σε αυτή τη χώρα είναι η νοοτροπία μας. Πράγμα δύσκολο, καθώς η λογική του μασκοφόρου ληστή έχει καλλιεργηθεί επί σειρά δεκαετιών. Η αλήθεια είναι όμως ότι δεν πρόκειται κάτι να αλλάξει αν στο μεταξύ δεν αλλάξουμε τρόπο σκέψης.
Έχουμε ξεφύγει εντελώς σε όλα τα επίπεδα. Θεωρούμε ‘μαγκιά’ τη φοροδιαφυγή, αναγκαίο κακό το ‘λάδωμα’ για οποιαδήποτε εργασία μας, φυσικό φαινόμενο τη διαφθορά, συνήθη τακτική το φακελάκι στο νοσοκομείο, και το ‘γρηγορόσημο’ στη δημόσια υπηρεσία. Αυτά βλέπουν οι Ευρωπαίοι και πιστεύουν οι άνθρωποι – και δικαίως – ότι δεν έχουμε γιατρειά. Δεν είναι δυνατόν να υπάρξει ανάκαμψη σε μια χώρα που οι πολίτες της σκέφτονται με έναν τόσο αρρωστημένο τρόπο.
Ήμασταν ανέκαθεν απείθαρχοι, ατίθασοι. Το στοιχείο αυτό δεν είναι αρνητικό αν υπάρχει ένα πλαίσιο ηθικής μέσα στο οποίο κινούμαστε. Κι αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα. Τις τελευταίες δεκαετίες έχει εξαφανιστεί οποιοδήποτε πλαίσιο λειτουργίας στην κοινωνία, με αποτέλεσμα αυτή να λειτουργεί πλέον μέσα σε ένα καθεστώς αναρχίας. Όποιος θέλει κάνει ό,τι θέλει.
Κακώς πιστεύουν κάποιοι ότι η απειθαρχία είναι συνώνυμη της ελευθερίας. Ελευθερία σημαίνει η έλευση των ορίων, έχει τελείως διαφορετική έννοια από εκείνη που θέλουν να της προσδώσουν ορισμένοι.
‘Δούλεψε για να φας και κλέψε για να έχεις’! Όχι! Δεν είμαστε έθνος κουρσάρων. Δεν είναι Ελληνίδα μάνα αυτή που παροτρύνει έτσι το παιδί της. Ελληνίδα ήταν η Σπαρτιάτισσα που ζήτησε από το γιο της να πολεμήσει σκληρά στη μάχη: ‘Ή ταν ή επί τας’. Δεν μπορούμε να φανταστούμε τη Σπαρτιάτισσα μάνα να λέει: ‘Να γυρίσεις παιδί μου οπωσδήποτε ζωντανός. Άσε τους άλλους να πηγαίνουν μπροστά κι εσύ από πίσω. Αν δεις τα σκούρα, λιποτάκτησε. Αν νικήσετε, διεκδίκησε τα περισσότερα λάφυρα’. Δεν θα υπήρχε γραμμένο με χρυσά γράμματα στην Ιστορία το κεφάλαιο ‘Θερμοπύλες’.
Αλήθεια, σήμερα έχουμε Θερμοπύλες να φυλάξουμε;»
«Αν κάτι πρέπει να αλλάξει σε αυτή τη χώρα είναι η νοοτροπία μας. Η αλήθεια είναι ότι δεν πρόκειται κάτι να αλλάξει αν στο μεταξύ δεν αλλάξουμε τρόπο σκέψης».
Το πρώτο βήμα είναι να κατανοήσουμε την ανάγκη μας να αλλάξουμε.
Το δεύτερο βήμα είναι να θελήσουμε να αλλάξουμε.
Και το τρίτο βήμα, να αποφασίσουμε να κάνουμε κάτι γι’ αυτό.
