οὐ γὰρ δυνάμεθά τι κατὰ τῆς ἀληθείας, ἀλλ᾿ ὑπὲρ τῆς ἀληθείας. (Β΄ Κορινθίους 13,8)

14.1.10

Δύο ειδήσεις που μας διδάσκουν πολλά...

Είδηση 1η:
"Η γαλλική κυβέρνηση απέκλεισε σήμερα κάθε περίπτωση να δοθεί στους μετανάστες το δικαίωμα ψήφου στις τοπικές εκλογές, όπως αξιώνει η σοσιαλιστική αντιπολίτευση.

"Δεν υπάρχει περίπτωση να θεσμοθετήσουμε το δικαίωμα ψήφου των ξένων στις τοπικές εκλογές", δήλωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος και υπουργός Παιδείας Λικ Σατέλ στον ραδιοσταθμό RFI, διευκρινίζοντας ότι "το δικαίωμα αυτό συνδέεται στενά με την υπηκοότητα".

Στη δήλωση αυτή προέβη ο εκπρόσωπος της κυβέρνησης Σαρκοζί με αφορμή τη χθεσινή κατάθεση, από την επικεφαλής του Σοσιαλιστικού Κόμματος Μαρτίν Ομπρί, πρότασης νόμου υπέρ του δικαιώματος ψήφου στους αλλοδαπούς που προέρχονται από χώρες εκτός της Ευρωπαϊκής Ενωσης, στις τοπικές εκλόγές...

...Η Γαλλία αριθμεί 5,5 εκατομμύρια μετανάστες, εκ των οποίων 3,5 εκατομμύρια εκτός ΕΕ, οι οποίοι προέρχονται κυρίως από τις χώρες του Μαγκρέμπ, την υποσαχάρεια Αφρική και την Κίνα. Από αυτούς μόνον οι υπήκοοι χωρών της ΕΕ οι οποίοι διαμένουν μόνιμα στη Γαλλία έχουν το δικαίωμα να ψηφίζουν στις δημοτικές και τις ευρωεκλογές."

Είδηση 2η:
"Η ιστορία του Παπα-Στρατή, του ιερωμένου στην Καλλονή της Λέσβου, που φροντίζει τους μετανάστες που συρρέουν στο νησί του Αιγαίου από τη γειτονική Τουρκία, παρουσιάζεται σε ολοσέλιδο άρθρο στην εφημερίδα 24heures της Λοζάνης. Το άρθρο πλέκει το εγκώμιο του 62χρονου ιερέα και αναφέρεται στο τεράστιο πρόβλημα της παράνομης μετανάστευσης από την ανθρωπιστική του πλευρά."

Στην πρώτη είδηση βλέπουμε την αντιμετώπιση του μεταναστευτικού προβλήματος από την κυβέρνηση ενός ευρωπαϊκού κράτους, και στη δεύτερη, από έναν εκπρόσωπο της Εκκλησίας.

Πιστεύουμε ότι επειδή το πρόβλημα αυτό δεν είναι μονοδιάστατο, ειδικά στην περίπτωση της πατρίδας μας με τις τόσες ιδιαιτερότητες δεν πρέπει να αντιμετωπιστεί ούτε αμιγώς "εθνικά" ούτε αμιγώς "ανθρωπιστικά", αλλά με σύνθεση των δύο απόψεων.

Με σεβασμό στα κυριαρχικά δικαιώματα του ελληνικού λαού αλλά και ανθρωπιστική ευαισθησία στις ανάγκες και τα προβλήματα των συνανθρώπων μας που οι συνθήκες της ζωής υποχρέωσαν να αναζητήσουν μια καλύτερη τύχη στην πατρίδα μας.