Φοβάμαι...
«Για πρώτη φορά φοβάμαι τόσο για το αύριο. Η κυβέρνηση μοιάζει με παιδική χαρά. Μου δίνουν την εντύπωση ότι δεν έχουν συναίσθηση της κατάστασης. Δεν έχω καλύτερη γνώμη ούτε για την προηγούμενη κυβέρνηση».
Τα παραπάνω λόγια ανήκουν σε επιχειρηματία από την περιφέρεια με τον οποίο μιλούσα χθες στο τηλέφωνο. Ο άνθρωπος αυτός έχει μια μικρή βιομηχανική επιχείρηση που παράγει προϊόντα οικιακής χρήσης. Όταν τον ρώτησα τι σκοπεύεις να κάνεις, δεν δυσκολεύτηκε να απαντήσει...
«Πουλάω στοκ και μαζεύω τα χρέη, δεν ξέρω πόσο μπορεί να κρατήσει αυτή η ιστορία. Την μια μέρα άλλα λέει η Κατσέλη αλλά ο Παπακωνσταντίνου, άλλα ο Πάγκαλος, άλλα ο Παπανδρέου. Τι ήταν αυτό με 15% ΦΠΑ μου λες;..
Πέρυσι όταν περάσαμε πάλι μια δύσκολη περίοδο δεν απέλυσα κανένα. Για τρεις μήνες όμως μείωσα τις εργάσιμες μέρες σε τρεις την εβδομάδα. Καλύτερα νομίζω έτσι και για την επιχείρηση και για τον εργαζόμενο.
Για την επιχείρηση γιατί δεν χάνει ανθρώπους που τους έχει εκπαιδεύσει να κάνουν μια δουλειά. Και για τον εργαζόμενο γιατί έχει κάτι λαμβάνειν...
Τώρα τους είπα ότι αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση και τους επόμενους μήνες το καλοκαίρι θα δώσουμε επιπλέον ένα μήνα άδεια άνευ αποδοχών και από το Φθινόπωρο βλέπουμε.
Υπό κανονικές συνθήκες θάπρεπε να ζητούσα από τις τράπεζες κεφάλαια κίνησης για να φέρω νέα προϊόντα, αλλά δεν τολμάω. Προτιμώ να μαζέψω τα χρέη μέχρι να δω τι γίνεται και τις όποιες αποφάσεις τις έχω μεταθέσει για Σεπτέμβριο.
Εν τω μεταξύ προσπαθώ να διευρύνω τη γκάμα των προϊόντων, να μπω και στην αγορά των ξενοδοχείων για να ισοφαρίσω την πτώση του τζίρου».
Τίποτα καλό θα βγει από αυτή την κρίση; Πως βλέπεις το τοπίο; Ρώτησα εγώ...
«Όσοι επιβιώσουν θα έχουν ευκαιρίες. Αυτό που συμβαίνει στον κλάδο μας είναι χαρακτηριστικό. Όλοι οι μεσάζοντες, κάτι μικροεισαγωγείς που πηγαινοέρχονταν Κίνα και έφεραν κοντέινερ με ομοειδή προϊόντα τα οποία πούλαγαν φθηνότερα, έχουν εξαφανιστεί.
Οι Κινέζοι τους ζητάνε πλέον τα λεφτά προκαταβολικά και οι τράπεζες δεν τους δανείζουν. Αυτό μας έδωσε οξυγόνο το 2009».
Φως βλέπεις;
«Δεν βλέπω, όχι. Όταν κυβερνάει η κα Μπιρμπίλη που η πρώτη απόφαση είναι να σταματήσουν τα έργα του Αχελώου τι να πεις. Πρόσεχε, δεν μιλάμε για ένα έργο που ξεκινά τώρα για να τελειώσει σε 20 χρόνια. Μιλάμε για ένα έργο που εκτελείται 20 χρόνια και μένουν μερικοί μήνες για να ξεκινήσει.
Σαν φορολογούμενοι έχουμε ματώσει. Το έχουμε πληρώσει. Πως κάποιος αντί να γυρίσει τη βάνα να λειτουργήσει αποφασίζει ότι αυτά πάνε στο βρόντο; Ό,τι και να πιστεύει αυτός. Ακόμη και λάθος να ήταν αυτή επιλογή. Δεν σκέφτεται ότι μπορεί να αποδειχτεί μεγαλύτερο λάθος αυτό που κάνει... Και καλά ένας υπουργός από το πουθενά μπορεί να εξαφανιστεί πάλι στο πουθενά, ο πρωθυπουργός;
Καλός ο Καλλικράτης και το γερμανικό εκλογικό σύστημα δεν λέω, αλλά είναι σαν κάταγμα και αμυγδαλίτιδα, μήπως θα πρέπει πρώτα να αντιμετωπίσουν το έμφραγμα στην οικονομία και μετά ένα ένα διορθώνουν και τα άλλα...
Οι της κυβέρνησης νομίζουν ότι παίζουν σε κανένα τηλεπαιχνίδι που πρέπει να λένε ότι τους κατέβει για να έχουν την κάμερα στραμμένη επάνω τους.
Δεν καταλαβαίνουν την σοβαρότητα της κατάστασης...»
Αυτές είναι οι αγωνίες και οι προβληματισμοί του ανθρώπου που αποτελεί ένα σπόνδυλο της ραχοκοκαλιάς της μικρομεσαίας οικονομίας μας...
(από το capital.gr)
