Ότι ο πρωθυπουργός δεν μπλοφάρει και -αντίθετα- με κάθε κίνησή του, μεθοδικά, στρώνει το χαλί της προσφυγής εν τέλει της Ελλάδας στο ΔΝΤ κυριαρχεί πλέον ως εκτίμηση, μάλλον βεβαιότητα, ακόμα και μέσα στην κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ.Μια τέτοια βέβαια επιλογή δείχνει πως ο Γιώργος Παπανδρέου έχει οριστικά καταλήξει στο να παίξει το αμερικάνικο χαρτί, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, δεδομένου ότι αναμένονται έντονες αντιδράσεις απ' τις χώρες-μέλη της Ευρωζώνης και ιδίως τις μεγάλες και ισχυρές.
Aλλά, όπως προαναφέραμε, όλα δείχνουν πως αυτή η επιλογή του Γ. Παπανδρέου είναι οριστική. Και κατά πάσα πιθανότητα η συνάντηση του πρωθυπουργού με τον πλανητάρχη Μπαράκ Ομπάμα θα είναι καθοριστική προς τούτο. Δεν λείπουν μάλιστα οι εκτιμήσεις ότι στη διάρκεια της συνάντησης θα «επικυρωθεί» ο «αρραβώνας» της Ελλάδας με το ΔΝΤ, με την προοπτική να μετεξελιχθεί σε «γάμο» σχετικά σύντομα, ίσως και μέσα στην άνοιξη.
Θα είναι φυσικά οδυνηρές οι επιπτώσεις μιας προσφυγής της χώρας μας στο ΔΝΤ, όπου κυριαρχεί ο αμερικανικός παράγοντας, τόσο σε πολιτικό όσο και σε οικονομικό επίπεδο και θα σημαίνουν ακόμα μεγαλύτερη φτώχεια κι εξαθλίωση των λαϊκών στρωμάτων, μεγαλύτερη κι απ' αυτήν που θα φέρουν τα μέτρα που εξήγγειλε η κυβέρνηση τη βδομάδα που πέρασε.
Άλλωστε τα παραπάνω τα γνωρίζουν πάρα πολύ καλά οι λαοί των χωρών εκείνων που κατά καιρούς προσέφυγαν στο ΔΝΤ, για παράδειγμα σχετικά πρόσφατα μια χώρα μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Ουγγαρία (πριν από περίπου ενάμιση χρόνο), όπου 120.000 απολύθηκαν από τον δημόσιο τομέα, υπήρξε πλήρης κατάρρευση εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων, ακόμα μεγαλύτερη υποβάθμιση του βιοτικού τους επιπέδου.
Επιπλέον επέρχεται και πλήρης πολιτική εξάρτηση, κάτι που φυσικά ευνοούν οι Αμερικανοί, για ευνόητους λόγους. Ουσιαστικά στη χώρα που θα προσφύγει εγκαθίσταται κυβέρνηση του ΔΝΤ.
Ας σημειωθεί επιπροσθέτως ότι όπου πάει το ΔΝΤ δεν... φεύγει εύκολα. Παραμένει, επιτηρεί, κυβερνά για περίπου δεκαπέντε χρόνια, ίσως και περισσότερο!
Φαίνεται όμως ότι ο Γιώργος μεθοδικά και αποφασιστικά δημιουργεί τις προϋποθέσεις, ώστε όταν έρθει η ώρα της προσφυγής να έχει εθιστεί ο λαός.
Για παράδειγμα, αυτή η «χοντρή» κόντρα με τις μεγάλες χώρες της Ευρωζώνης, ιδιαίτερα τη Γερμανία, φτιάχνει κλίμα αντιευρωπαϊκό.
Βέβαια η κόντρα ξεκίνησε με ευθύνη δικιά τους, αυτό είναι αναμφισβήτητο. Αλλά μεθοδικά η κυβέρνηση την καλλιέργησε, τη συντήρησε, την όξυνε.
Είναι χαρακτηριστική εν προκειμένω η στάση του αντιπροέδρου της κυβέρνησης Θ. Πάγκαλου, ο οποίος με γλώσσα που δεν συνάδει προς τη διπλωματική πρακτική επετέθη (για άλλη μια φορά...) κατά της Γερμανίας λάβρος.
Επίσης στον χορό της συντήρησης αυτής της περίεργης κόντρας συμμετείχε και ο πρόεδρος της Βουλής, Φ. Πετσάλνικος, με την πρόσκληση στον γερμανό πρέσβη προκειμένου να διαμαρτυρηθεί για το απαράδεκτο δημοσίευμα του περιοδικού «Focus». Ενώ στη συγχορδία πήραν μέρος και ελεγχόμενα ΜΜΕ...
Ακόμα, δεν θεωρείται διόλου τυχαίο ότι η Ελλάδα, χωρίς αυτό να αντέχει σε κάποια σοβαρή ανάλυση, την επομένη της εξαγγελίας των μέτρων-καρμανιόλα για τον λαό, βγήκε στις διεθνείς... ρούγες για να δανειστεί, με αποτέλεσμα να δανειστεί με το πολύ υψηλό επιτόκιο του 6,3%.
Αυτό επέτεινε την -εν πολλοίς κατασκευασμένη- «οργή και αγανάκτηση» εναντίον της Ευρωζώνης, συντήρησε το αρνητικό κλίμα...
Όλα μεθοδικά λοιπόν οδηγούν σε μια προσφυγή στο ΔΝΤ.
Ακόμα και πολύ συγκεκριμένες επιλογές της ελληνικής κυβέρνησης και προσωπικά του Γ. Παπανδρέου στα εθνικά θέματα.
Ουσιαστικά με αυτές ο Γ. Παπανδρέου έχει θέσει εκτός ευρωπαϊκού πλαισίου τις εξελίξεις στα εθνικά θέματα. Σε ό,τι αφορά τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, ουσιαστικά τις έχει θέσει στην προκρούστεια κλίνη των τουρκικών απαιτήσεων, αποδέχθηκε την πρόταση Ερντογάν για συζήτηση εφʼ όλης της ύλης των τουρκικών διεκδικήσεων, με κατάληξη μάλιστα σε ενάμιση χρόνο.
Επίσης στο Κυπριακό το λεγόμενο «ευρωπαϊκό κεκτημένο» απουσιάζει απ' τις κυβερνητικές θέσεις, την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση δείχνει να αποδέχεται την αμερικανική πρωτοβουλία για «λύση» μέσα στην άνοιξη, στη βάση ενός νέου Σχεδίου Ανάν.
Ενώ και στο Σκοπιανό το «erga omnes» ολοένα και υποχωρεί. Και εδώ η κυβέρνηση δείχνει να αποδέχεται την αμερικανική αξίωση για «λύση» σύντομα...
Και νέα, πιο άγρια μέτρα!
Ότι η Ελλάδα θα αναγκαστεί να λάβει ένα νέο, ακόμα σκληρότερο πακέτο μέτρων, που στην ουσία θα συνιστά μια ακόμα μεγαλύτερη επιδρομή ενάντια στα εισοδήματα και στο βιοτικό επίπεδο των λαϊκών στρωμάτων, θεωρείται περίπου δεδομένο από έγκυρους πολιτικούς και οικονομικούς παράγοντες.
Και αυτό επειδή τα εξαγγελθέντα μέτρα δεν θεωρείται πως θα αποδώσουν τα προσδοκώμενα, αφού η αναμενόμενη μεγάλη ύφεση θα περιορίσει κατά πολύ τα προϋπολογισθέντα έσοδα.
Οπότε εκεί γύρω στον Μάη και ανεξάρτητα απ' την προσφυγή στο ΔΝΤ, όλοι σχεδόν αναμένουν νέα επιδρομή.
Αυτά τα μέτρα θα είναι:
- Απελευθέρωση των απολύσεων. Πρόκειται για την «αγαπημένη» εξάλλου συνταγή του ΔΝΤ, στο πλαίσιο ακόμα μεγαλύτερης «ευελιξίας» στην αγορά εργασίας. Και σημαίνει εκρηκτική αύξηση της ανεργίας, σε ποσοστό ακόμα μεγαλύτερο απ' αυτό που έχει υπολογίσει ο αρμόδιος υπουργός Α. Λοβέρδος και το οποίο είναι έτσι κι αλλιώς δυσβάσταχτο.
- Ακόμα μεγαλύτερη κατεδάφιση του Ασφαλιστικού, με νέα σκληρότερα μέτρα που θα μειώνουν περισσότερο τις συντάξεις και θα κάνουν δυσκολότερη τη συνταξιοδότηση.
- Ακόμα μεγαλύτερη αύξηση του ΦΠΑ. Θα αυξηθούν εκ νέου όλοι οι συντελεστές, ενώ στη φορολόγηση των ειδών πολυτελείας με ποσοστό 36% θα υπαχθούν είδη όπως τα ακριβά τσιγάρα ή ποτά!
- Αύξηση της περικοπής των επιδομάτων, από 12% που έχει εξαγγελθεί στο 15%. Ήδη, σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες μας, έχει δοθεί εντολή στο Γενικό Λογιστήριο να ετοιμάζεται σχετικά.
- Ακόμα μεγαλύτερη κλιμακωτή αύξηση του φόρου εισοδήματος, με αύξηση των συντελεστών φορολόγησης για εισοδήματα πάνω από 25.000 ευρώ.
(από ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ)
