Γράφει ο Νίκος ΒατόπουλοςΠαρακολουθούμε, βουβοί, ως πολίτες, τον αποκλεισμό της οδού Πανεπιστημίου επί σειρά ημερών από ομάδα εργαζομένων. Θα είχε ενδιαφέρον μία σφυγμομέτρηση της κοινής γνώμης. Οχι αναγκαστικά ανάμεσα στους χιλιάδες οδηγούς που εδώ και περίπου μία εβδομάδα είναι υποχρεωμένοι (έτσι, χωρίς λογική) να αρχίζουν την ημέρα τους με τις χειρότερες δυνατές συνθήκες εγκλωβισμένοι σε μποτιλιάρισμα του παραλόγου. Ούτε είναι ανάγκη, η σφυγμομέτρηση να γίνει ανάμεσα σε όσους δουλεύουν στην περιοχή, στα ξενοδοχεία ή στα γραφεία. Ούτε ανάμεσα στους τουρίστες που δεν είναι σε θέση να κάνουν ξεναγήσεις με πούλμαν στο κέντρο της Αθήνας.
Ας γίνει η σφυγμομέτρηση για το πώς αισθάνεται η κοινή γνώμη για τον αποκλεισμό της οδού Πανεπιστημίου σε ένα δείγμα πολιτών που είναι αντικειμενικά νηφάλιοι και των οποίων η καθημερινότητα δεν θίγεται άμεσα. Ανάμεσα σε πολίτες που έχουν εκπαιδευτεί σε αυτήν την πόλη να ζουν υπό τον ζυγό του παραλόγου, τον πλέον ακαταμάχητο και πλέον δύσκολο αντίπαλο. Θα είχε ενδιαφέρον να πάρει η κυβέρνηση στα χέρια της τα αποτελέσματα αυτής της δημοσκόπησης και να δει πόσο βουβά αγανακτισμένη είναι εκείνη η τάξη των πολιτών, που δεν βγήκε στον δρόμο για να διαμαρτυρηθεί για τα χίλια άδικα που συνέβησαν σ’ αυτή τη χώρα τα τελευταία 30 χρόνια, παρά σφίγγει τα δόντια και αναζητεί τον καλύτερο δρόμο για τη χώρα.
Αυτή η ευρύτατη τάξη, που κάποτε η «Νέα Δημοκρατία», σε άλλες εποχές, αποκαλούσε «σιωπηρή πλειοψηφία», είναι υποχρεωμένη να υφίσταται ανυπεράσπιστη και τον ευτελισμό της καθημερινότητας. Και δεν είναι μόνον οι γεμάτοι κάδοι απορριμμάτων, αποτέλεσμα μιας απεργίας χωρίς κλαδικά αιτήματα αλλά μόνο με γενικού τύπου αοριστολογίες. Είναι η καλλιέργεια της αντίληψης ότι διαλύουμε την κοινωνία από μέσα, λες και ο εχθρός είναι η ίδια η Ελλάδα. Το γεγονός ότι δεν θα πατάει πλέον τουρίστας στην Αθήνα, δεν απασχολεί πλέον κανένα. Μόνο η καμπάνια της «Καλημέρας», του νέου μας τουριστικού σλόγκαν (μετά τον «μύθο», που είχε καταντήσει ανέκδοτο), μας έλειπε. Εμείς, που ξέρουμε τι σημαίνει «καλημέρα» στην Αθήνα, δεν μπορούμε να ανταποδώσουμε.
Σίγουρα γνωρίζουν πολύ καλά την τελευταία εβδομάδα τι σημαίνει «καλημέρα» στην Αθήνα, όσοι θέλουν να τη διασχίσουν. Είναι ενδιαφέρον, και ασφαλώς όχι ενθαρρυντικό, να σκεφτεί κανείς ότι στη σύγχρονη Αθήνα, με την ανοχή των εκάστοτε κυβερνήσεων, έχει εξοβελιστεί η έννοια, η ιδέα και η μεταφορική λειτουργία της αρχαίας Αγοράς. Αντ’ αυτής έχουμε εισαγάγει την αρένα του Κολοσσαίου, και μαζί με αυτήν όλα τα βάρβαρα ένστικτα της επιθετικής μανίας. Απλώς παραμένει ένα ζητούμενο για το ποιοι είναι οι λέοντες, ποιοι τα θύματα και ποιοι εν τέλει οι θεατές. Οι πολίτες που εργάζονται χωρίς κραυγές, αλλά με σύνεση και πρόγραμμα για ένα κοινό δημόσιο αγαθό, έχουν τον τελευταίο λόγο.
Πηγή: kathimerini.gr
