Γράφει ο Γιώργος ΔελαστίκΣε παροξυσμό αντιθέσεων οδηγείται σταδιακά η ΕΕ. Με καταλύτη τη βοήθεια ή όχι προς την Ελλάδα, αναδύονται τώρα οι βαθύτερες διαφορές θέσεων και συμφερόντων των ηγετικών χωρών της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης σε θεμελιώδη ζητήματα. Συγκρούονται πλέον ανοιχτά η Γερμανία με τη Γαλλία, τη στιγμή που η ίδια η γερμανική ελίτ διχάζεται και ταλαντεύεται ως προς τη στρατηγική που πρέπει να ακολουθήσει απέναντι στο ευρώ και στην ΕΕ.
Η καγκελάριος Μέρκελ παρουσιάστηκε προχθές στη γερμανική Ομοσπονδιακή Βουλή με εξαιρετικά επιθετική γραμμή. Για πρώτη φορά υποστήριξε ότι οι ευρωπαϊκές συνθήκες πρέπει να «εξελιχθούν περαιτέρω» με στόχο «να μπορούμε σε έσχατη περίπτωση να αποβάλλουμε μελλοντικά μια χώρα από την Ευρωζώνη, αν παραβιάζει επανειλημμένα τις υποχρεώσεις της. Διαφορετικά, δεν μπορούμε να συνεργαστούμε»!
Αυτή η θέση είναι πραγματική πολιτική βόμβα. Συνιστά παράλληλα ριζική αναθεώρηση της ίδιας της στρατηγικής, όχι απλά της τακτικής του Βερολίνου απέναντι στο ευρώ, άρα απέναντι και στην ευρωπαϊκή οικοδόμηση συνολικά. Ανοίγει εκ νέου θεμελιώδη ζητήματα, για τα οποία υποτίθεται ότι η Γερμανία είχε αποφασίσει οριστικά και αμετάκλητα πριν από δέκα και πλέον χρόνια.
Ολόκληρη τη δεκαετία του 1990 και νωρίτερα στη Γερμανία γίνονταν θυελλώδεις συζητήσεις γύρω από το αν το ευρώ έπρεπε να είναι το κοινό γαλλογερμανικό νόμισμα με «τσόντες» τις χώρες-δορυφόρους (Ολλανδία, Βέλγιο, Αυστρία και Λουξεμβούργο) ή αν θα έπρεπε να καταστεί εξαρχής το νόμισμα όλων ανεξαιρέτως των χωρών-μελών της ΕΕ που επιθυμούσαν να συμμετάσχουν. Τελικά, για λόγους που υπερβαίνουν το θέμα αυτού του άρθρου, επικράτησε η δεύτερη επιλογή - να μπουν όλοι.
Προκειμένου να επιτευχθεί η υλοποίηση αυτής της πολιτικής απόφασης της Γερμανίας, παραβιάστηκαν από τους πάντες (!) τα κριτήρια του Μάαστριχτ και έγιναν αποδεκτές απίθανες λογιστικές απάτες εκ μέρους όλων.
Στο πλαίσιο αυτής της πανευρωπαϊκής συνενοχής λογιστικών απατών έγινε δεκτή και η Ελλάδα στο ευρώ, εν πλήρη επιγνώσει των πάντων ότι και η Αθήνα είχε αντιγράψει κάποιες από τις λαθροχειρίες που είχαν κάνει και οι άλλοι. Ακριβώς γι’ αυτό και οι συνθήκες δημιουργίας του ευρώ δεν συμπεριλαμβάνουν πρόβλεψη αποβολής κάποιας χώρας, παρά μόνο πρόστιμα χρηματικά.
Η νέα θέση της Μέρκελ περί αποβολής χώρας από την Ευρωζώνη συνιστά ανατροπή αυτής της στρατηγικής.
Σε απλά ελληνικά σημαίνει ότι το Βερολίνο θέλει να επιβάλει σε όλες ανεξαιρέτως τις χώρες της Ευρωζώνης αυστηρότατους μηχανισμούς ελέγχου των οικονομιών τους και της τρέχουσας οικονομικής πολιτικής τους, πολύ πέρα από το σημείο που προβλέπουν οι συνθήκες του Μάαστριχτ και της Λισαβόνας, τις οποίες εμφανώς οι Γερμανοί θεωρούν ως ήδη ξεπερασμένες. Επιγραμματικά, με πρόσχημα την περίπτωση της Ελλάδας, η καγκελάριος της Γερμανίας Ανγκελα Μέρκελ θέλει να επιβάλει σε όλους τους λαούς της Ευρώπης ένα... «οικονομικό Νταχάου»!
Ακριβώς σε αυτό το γερμανικό σχέδιο αντιτίθεται σθεναρά η Γαλλία, επειδή πολύ σωστά διαβλέπει ότι θίγονται καίρια, θεμελιώδη συμφέροντά της, αφού, αν επικρατήσει αυτή η πανευρωπαϊκή οικονομική δικτατορία της Γερμανίας, θα αλλάξει ριζικά και ο πολιτικός συσχετισμός δυνάμεων στη Γηραιά Ηπειρο.
Λογικό είναι να προσπαθεί το Παρίσι με νύχια και με δόντια να αποτρέψει μια τέτοια εξέλιξη. Γι’ αυτό και υποστηρίζει ο Σαρκοζί την παροχή βοήθειας στην Ελλάδα, γι’ αυτό βγήκε και η Γαλλίδα υπουργός Οικονομίας Κριστίν Λαγκάρντ και επιτέθηκε ευθέως κατά της Γερμανίας απαιτώντας από το Βερολίνο να ενθαρρύνει την κατανάλωση, υπενθυμίζοντας ουσιαστικά ότι τα εμπορικά πλεονάσματα της Γερμανίας απορρέουν από τα εμπορικά ελλείμματα των υπόλοιπων χωρών της ΕΕ, καθώς σχεδόν σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες οι Γερμανοί εξάγουν μεγαλύτερης αξίας προϊόντα από όσης εισάγουν από αυτές.
Οι Γάλλοι υπερασπίζονται στην ουσία το δικαίωμα στα ελλείμματα και στο δημόσιο χρέος, τα οποία αποτελούν μοχλό απασχόλησης και ευημερίας ευρέων μαζών πολιτών, όταν φυσικά χρησιμοποιούνται για τη χρηματοδότηση αναπτυξιακών έργων και όχι για να λεηλατήσουν τα κυβερνητικά λαμόγια τον δημόσιο πλούτο.
Απορίες
Τι είδους Ευρώπη οικοδομούμε;
Διαφωνίες εμφανίζονται ακόμη και μέσα στο συντηρητικό γερμανικό κατεστημένο ως προς τη νέα γραμμή της Μέρκελ. «Δεν στάθηκε στο ύψος της η καγκελάριος με την αναφορά -για να μην πούμε απειλή- σε έσχατη περίπτωση να αποβάλλουμε μια χώρα από την Ευρωζώνη», υπογραμμίζει σε πρωτοσέλιδο σχόλιό της η γερμανική εφημερίδα «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε», η οποία είναι δεξιά και φιλοκυβερνητική. «Δεν ήταν η αρχική σκέψη της ευρωπαϊκής ενοποίησης να φτάσουμε σε μια κοινότητα κοινής τύχης, άρα και κοινότητα αλληλεγγύης των λαών της Ευρώπης;», αναρωτιέται ο αρθρογράφος με έκδηλη δυσαρέσκεια για την πορεία που φαίνεται να παίρνει η ευρωπαϊκή πολιτική του Βερολίνου. «Τι είδους Ευρώπη θέλει άραγε σήμερα η Γερμανία;» δείχνει να αναρωτιέται.
(από το ΕΘΝΟΣ)
