Πάλι τα ίδια! Πριν ακόμη ακούσουμε καλά-καλά για το περιστατικό με τη μαθήτρια και το facebook στα Χανιά, εμφανίζεται κάποιος Κλέαρχος Τσαουσίδης, αρθρογράφος στην Αυγή, και αρχίζει η μπουρδολογία: Μιλάει για "εκπαιδευτική κρεατομηχανή", αυθαίρετα θεωρεί τη Διευθύντρια λόγω ηλικίας (!!!) παιδαγωγικά ελλειμματική και πολλά άλλα...
Στο άρθρο αυτό ουσιαστικά παρουσιάζεται όλη η "προοδευτική" ιδεολογία του Σύριζα (συνασπισμού, συνιστώσες κλπ) για την εκπαίδευση: Ο μαθητής έχει πάντα δίκιο ότι και να πράξει, τον αγκαλιάζουμε, τον χαϊδεύουμε γιατί -λέω εγώ- είναι ο μοναδικός, λόγω ηλικίας, που μπορεί να "τσιμπήσει" από το χάιδεμα και να γίνει στο μέλλον ψηφοφόρος μας. Το ίδιο έργο είδαμε και στα "Δεκεμβριανά", όπως αρέσκονται να αποκαλούν, αλλά το βλέπουμε και καθημερινά στα σχολειά μας.
Ο συνεπής κι υπεύθυνος εκπαιδευτικός είναι σήμερα το θύμα. Από τη μια οι ανύπαρκτες υποδομές και από την άλλη η περιρρέουσα ατμόσφαιρα που του δένει τα χέρια. Φοβάται να ασκήσει τα παιδαγωγικά του καθήκοντα (γιατί, ναι, κ. Τσαουσίδη η τιμωρία όταν η συμπεριφορά παρεκκλίνει ΕΙΝΑΙ παιδαγωγικό καθήκον) γιατί μετά θα βρει το μπελά του από "Τσαουσίδηδες", γονείς, μαθητές κλπ.
Όλα αυτά υπέρ ποίου λειτουργούν; Μα φυσικά της ιδιωτικής εκπαίδευσης! Όλοι αυτοί οι αριστερο-Συριζαίοι που υποτίθεται ότι κόπτονται για τη Δημόσια και Δωρεάν Εκπαίδευση ουσιαστικά ρίχνουν νερό στο μύλο της Ιδιωτικής. Παλαιότερα στα Ιδιωτικά Σχολεία φοιτούσαν οι "κουμπούρες" γόνοι των πλουσίων μπας και πάρουν το απολυτήριο και μετά αναλάβουν τη δουλειά του μπαμπά. Στις μέρες μας η Ιδιωτική Εκπαίδευση αποτελεί ανάγκη, διότι το σχολείο είναι όπως θα έπρεπε να είναι: Με υποδομές, κανόνες και εκπαιδευτικούς που ασκούν με συνέπεια το λειτούργημά τους. Οι "προοδευτικοί" τύπου Τσαουσίδη δεν έφεραν την πρόοδο στα δημόσια σχολεία, αλλά την καταστροφή. Μια απλή σύγκριση του Δημόσιου σχολείου της δεκαετίας του '80 με το σχολείο του 2010 είναι μακράν υπέρ του πρώτου, σε σημείο να υποστηρίζουμε ότι η αληθινή πρόοδος για την εκπαίδευση είναι πλέον η Οπισθοδρόμηση!
Η περίπτωση του κ. Τσαουσίδη είναι βέβαια ακραία. Το άρθρο του "ακυρώνεται" από την επιστολή των εκπαιδευτικών του σχολείου των Χανίων, αλλά πολύ περισσότερο από τη θέση που πήρε στο θέμα η τοπική ΕΛΜΕ Χανίων, που αν δεν κάνω λάθος, είναι ομοϊδεάτες του αρθρογράφου.
Το θέμα, αγαπητοί συνάδελφοι και γονείς, είναι ότι το μέλλον προβλέπεται δυσοίωνο. Η κατάσταση χειροτερεύει και κανείς δεν μπορεί να διακρίνει πως θα βγει η Δημόσια Εκπαίδευση από το τέλμα. Απ' ότι φαίνεται και 15% για την Παιδεία να διατεθεί η σήψη στη νοοτροπία μεγάλης μερίδας των εμπλεκομένων είναι τόσο βαθιά που τα χρήματα κι οι υποδομές δεν θα φέρουν βελτίωση.
ΠΗΓΗ