"Όσο για την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, το πρόβλημα πηγάζει από το μέγεθος του κράτους και τις παρεμβάσεις του στην οικονομία, όχι από το ύψος των μισθών στον ιδιωτικό τομέα. Σημαντικοί πόροι σε κεφάλαια και εργατικό δυναμικό είναι παγιδευμένοι σε ζημιογόνες κρατικές επιχειρήσεις και άχρηστους κρατικούς φορείς. Eπί πλέον, η Eλλάδα είναι μία οικονομία σοβιετικού τύπου, όπου τα περιθώρια κέρδους και οι αμοιβές σε μία σειρά από κλάδους και επαγγέλματα καθορίζονται με νόμο. Xρειάζεται να συρρικνωθεί το κράτος και να ενισχυθεί ο ανταγωνισμός για να λειτουργήσει η οικονομία αποδοτικά με χαμηλό κόστος", λέει η διακεκριμένη οικονομολόγος κα Μιράντα Ξαφά.
Τώρα που καταρρέει αυτή η "σοβιετικού τύπου" οικονομία, φαίνεται ότι κάποιοι μέσα στον πανικό τους αφήνουν να τους ξεφεύγουν αλήθειες που κρύβουν στο πίσω μέρος του μυαλού τους, όπως π.χ. η ανυπακοή στο ελληνικό σύνταγμα που διακήρυξε ο εκπρόσωπος του ΚΚΕ σ. Μαϊλης στο δελτίο ειδήσεων του MEGA, αφήνοντας εμβρόντητους τους παρουσιαστές του.
Δεν λέει κανείς ότι ο καπιταλισμός είναι το δικαιότερο σύστημα, όμως ο άνθρωπος δεν έχει ακόμα εφεύρει κάποιο καλύτερο. Η θεαματική κατάρρευση του "υπαρκτού σοσιαλισμού" στις χώρες της ανατολικής Ευρώπης αλλά και τα λιγοστά θλιβερά σημερινά απομεινάρια του αποδεικνύουν του λόγου το αληθές. Ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος το περιγράφει πολύ εύστοχα:
"Το πρόβλημα με τον σοσιαλισμό είναι ακριβώς ο ίδιος ο σοσιαλισμός. Γιατί δεν υπάρχουν «σοσιαλιστές». Ο σοσιαλισμός είναι ένα σύστημα βασισμένο σε μια αντίληψη για την ανθρώπινη φύση που απλά είναι ανύπαρκτη. Μπορώ να σχεδιάσω μια τέλεια κοινότητα σκύλων στην οποία κανένα από τα ζώα αυτά δεν κυνηγά σκίουρους, δεν γίνεται επιθετικό αν του αφαιρέσεις απότομα το φαγητό και δεν λερώνει δημόσιους χώρους όταν πρέπει να κάνει την ανάγκη του. Μόλις όμως μετακινήσω την ιδέα αυτή από το σχεδιαστήριο και προσπαθήσω να την εφαρμόσω στον πραγματικό κόσμο τότε τα πάντα θα καταρρεύσουν. Διότι είναι αδύνατον να κάνεις υπαρκτά όντα να συμπεριφερθούν αντίθετα με την φύση τους. Εκτός αν επιβάλεις αφόρητες και μεγάλης εμβέλειας ποινές. Ένα σύστημα δηλ. βίαιης καταπέσης που από τα πράγματα παραβιάζει την φυσική ροή των πραγμάτων. Και διαστρεβλώνει την ομαλότητα. Δεν είναι δύσκολο να σχεδιάσεις μιά κοινωνία που ανταμοίβει τον καθένα σύμφωνα με τις ανάγκες αντί για τις ικανότητές του. Το δύσκολο είναι να υποχρεώσεις τα ελαττωματικά μέρη της ανθρωπότητας, η έστω εκείνα με εγωισμό, πάθος και ιδιαίτερες ικανότητες, να συμβιβασθούν με το όραμά σου αυτό."
