Μήπως όταν είμασταν κι εμείς οι Ελληνες φιλοξενούμενοι σε έναν τόπο ως μετανάστες (και μάλιστα νόμιμοι..), λόγω της πείνας και της εξαθλίωσής μας παρουσιάζαμε εξίσου μεγάλη εγκληματικότητα με αυτή των ξένων μεταναστών στην χώρα μας; Μήπως ξεχάσαμε κάποιες αλήθειες;Στη μελέτη «Πολιτιστική σύγκρουση και εγκληματικότητα» (Culture Conflict and Delinquency,New York 1938) του Θόρστεν Σέλιν - από τους μεγαλύτερους ερευνητές της κοινωνιολογικής διάστασης και ανάλυσης του εγκλήματος - παρουσιάζονται τα στατιστικά στοιχεία για την εγκληματικότητα των μεταναστών στις ΗΠΑ εν έτει 1929.
Τι προκύπτει; Στο σύνολο των αδικημάτων στη Νέα Υόρκη πρώτοι ήταν οι Έλληνες με ποσοστό υπερδιπλάσιο των Ιταλών. Στις ανθρωποκτονίες , οι Έλληνες προηγούνταν κατά …1095% έναντι των δεύτερων Ιταλών. Στους βιασμούς , οι Έλληνες προηγούνταν με 73% έναντι των δεύτερων Ιταλών. Στις ληστείες, οι Έλληνες προηγούνταν κατά 22% των Ιταλών. Στις επιθέσεις , οι Έλληνες προηγούνταν κατά 144% των Ιταλών. Στις διαρρήξεις , οι Έλληνες προηγούνταν κατά 12% των Ιταλών. Στις κλοπές , οι Έλληνες προηγούνταν κατά 100% των δεύτερων Ρώσων. Στην οπλοκατοχή, οι Έλληνες έρχονταν δεύτεροι μετά τους Ιταλούς . Στα ναρκωτικά, οι Έλληνες προηγούνταν κατά 600% των δεύτερων Ρώσων…
Ταυτόχρονα , σύμφωνα με την ίδια μελέτη, σε 31 μεγαλουπόλεις των ΗΠΑ εκείνη την εποχή, οι Έλληνες έρχονταν πρώτοι στην εγκληματικότητα μεταξύ των μεταναστών (μπροστά από Λιθουανούς, Πολωνούς, Γιουγκοσλάβους, Σκανδιναβούς , Αυστριακούς κλπ.), ενώ ήταν δεύτεροι στην τότε «Μέκκα» του εγκλήματος , το Σικάγο. Ποτέ δεν θα περάσει από το μυαλό ορισμένων ότι τότε στην Αμερική ο Έλληνας ήταν κι αυτός “Αλβανός” η “Αφγανός”. Και ήταν «Αλβανός» (αν και ήταν εκεί νόμιμα και με χαρτιά, όχι παράνομα, είχε πάει εκεί μετά απο -σκληρό πολλές φορές- έλεγχο) επειδή οι όροι της ζωής του, (το περιθώριο, η εκμετάλλευση, η μειονεκτική θέση, η ανέχεια, η οικονομική κρίση, ο αποκλεισμός) τον οδηγούσαν στην εγκληματικότητα , στην παραβατική συμπεριφορά.
Συγκρίσεις με μεταγενέστερες καταστάσεις μετανάστευσης απο Ελλάδα δεν μπορούν να γίνουν, γιατί τότε οι Ελληνες απολάμβαναν και μεγαλύτερης αναγνώρισης και αυξημένου πολιτισμικού και μορφωτικού επιπέδου σε σχέση με τους παλαιότερους μετανάστες.
Το ότι πρέπει να υπάρξει επιτέλους μια μεταναστευτική πολιτική για να είμαστε ευνομούμενο κράτος και όχι “κέντρο διερχομένων” είναι βέβαια απολύτως αναγκαίο, όσο αναγκαίο είναι να καταλάβουμε πως η παραβατικότητα δεν έχει σχέση με το “DNA”, ούτε με την καταγωγή κάποιου, αλλά με την εξαθλίωση και το μορφωτικό και πνευματικό του επίπεδο, δηλαδή με πράγματα επίκτητα και όχι κληρονομικά.
Και τέλος αν συνεχίζετε να μην συμφωνείτε πως είμασταν κάποτε και εμείς “μαχαιροβγάλτες” (ακόμα και μέσα στο ίδιο μας το κράτος) όπως χαρακτηρίζουμε πολλούς απο τους μετανάστες μαζικά, ας δούμε και μερικές άλλες στατιστικές. Απο Ελληνικά χέρια.
Του “πατέρα της σύγχρονης ελληνικής εγκληματολογίας” Κωνσταντίνου Γαρδίκα.
Ο Γαρδίκας, στην κλασική του εργασία “Εγκληματολογία” (Αθήνα 1947, τομος Β’, τεύχος Α’), παραθέτει συγκριτικό πίνακα της εγκληματικότητας σε ευρωπαϊκές χώρες το 1902. Οι Έλληνες είναι και πάλι πρώτοι με διαφορά.
“Ει και η σύγκρισις στατιστικών είναι επισφαλής, όμως αι υπάρχουσαι διαφοραί είναι τόσω μεγάλαι, ώστε είναι ενδεικτικαί”, σχολιάζει μελαγχολικά ο Γαρδίκας και παρατηρεί: “Χαρακτήρ της τότε εγκληματικότητος της Ελλάδος είναι η μεγίστη συχνότης των φονικών.”
Φονιάδες λοιπόν, για όσους επιμένουν να προσδίδουν “γονιδιακά” χαρακτηριστικά στην εγκληματικότητα.
Ολα αυτά δεν σημαίνουν βέβαια πως η χώρα μας θα πρέπει να είναι ξέφραγο αμπέλι, όπως κάποιοι ανεύθυνα διατυμπανίζουν. Χρειάζεται πραγματική μεταναστευτική πολιτική και όχι “ευχολόγια”. Δεν είναι δυνατόν να μπαίνει και να βγαίνει ο οποιοσδήποτε μέσα σε ένα ευνομούμενο κράτος, χωρίς κάποια χαρτιά, χωρίς καν να ξέρουμε ποιος είναι. Δεν είναι δυνατόν να πιστέψουμε πως ζούμε σε ένα “μπάχαλο”. Αλλά και πάλι να μην ξεχνάμε πως σε παρόμοια κατάσταση βρισκόμασταν κάποτε κι εμείς. Και εντός αλλά και εκτός των συνόρων μας. Και ας είμασταν και νόμιμοι και “ελεγμένοι” απο τους αρμόδιους φορείς στις χώρες που πηγαίναμε, ενώ οι σημερινοί μετανάστες μπαίνουν μέσα ανεξέλεγκτοι και ορισμένες φορές με παραβατικό παρελθόν.
ΠΗΓΗ
Σχόλιο "Γ": Με το άρθρο στην ουσία του θα συμφωνήσουμε. Ωστόσο, το να διεκδικούμε από το κράτος μας ΣΗΜΕΡΑ προστασία, ασφάλεια και καλύτερες συνθήκες ζωής από το 1929, είναι και δικαίωμα και υποχρέωσή μας. Ούτε και είμαστε "καρμικά" υποχρεωμένοι να "πληρώσουμε" για τις παραβατικές συμπεριφορές κάποιων Ελλήνων μεταναστών στο παρελθόν. Το ότι έχουμε κι εμείς τη δική μας εγχώρια εγκληματικότητα, δεν σημαίνει ότι είμαστε αναγκασμένοι να υποστούμε και την εισαγόμενη!
