Τα μέλη αυτής της φυλής ενδημούν κυρίως εκεί όπου ανθεί ο κοσμοπολιτισμός· στο Παρίσι, το Λονδίνο, το Βερολίνο στην Ευρώπη, στο Χονγκ Κονγκ στην Ασία, στο Σαν Φρανσίσκο στις Ηνωμένες Πολιτείες και φυσικά στη Νέα Υόρκη. Στο Σόχο της αμερικανικής μητρόπολης ζει ένα χαρακτηριστικό δείγμα αυτής της «γενετικής μετάλλαξης». Η Τζούλια Χιλεσχάιμερ γεννήθηκε στη Γερμανία, μεγάλωσε στο Λονδίνο και κάποια στιγμή μετανάστευσε στη Νέα Υόρκη. Σε μια κινέζικη γιορτή για τον νέο χρόνο γνώρισε τον Τόχρου Νακαμούρα, έναν Γιαπωνέζο φωτογράφο. Μαζί απέκτησαν δύο παιδιά, έζησαν για κάποια χρόνια στο Μεξικό και σήμερα μοιράζονται τον χρόνο τους ανάμεσα στο Σόχο και την Ιταλία. Η κόρη τους Χάνα φοίτησε- πού αλλού;- στο διεθνές σχολείο του ΟΗΕ. «Για μένα και τους φίλους μου αυτός ο ΄΄μπασταρδεμένος΄΄ κόσμος μάς φαινόταν απολύτως φυσιολογικός. Οι οικογένειές μας ήταν διασκορπισμένες σε τρεις και τέσσερις ηπείρους. Κάναμε υπερατλαντικά ταξίδια για να γιορτάσουμε γενέθλια και Χριστούγεννα» λέει η Χάνα, η οποία έκανε σπουδές στο Παρίσι, το Τόκιο, τη Βουδαπέστη και τη Φλωρεντία.
Η βρετανική πόλη με τις 150 γλώσσες
O νέος πύργος της Βαβέλ, πάντως, δεν βρίσκεται σε κάποιο κοσμοπολίτικο κέντρο, αλλά στο Ρέντινγκ, μια πόλη 144.000 κατοίκων που απέχει 64 χιλιόμετρα από το Λονδίνο. Το Ρέντινγκ κατέχει ένα ενδιαφέρον ρεκόρ: στα σπίτια του και στα σχολεία του μιλιούνται 150 διαφορετικές γλώσσες- πολλές από αυτές σπάνιες.
Στη βρετανική πόλη υπάρχουν εκείνοι που μιλούν την ακάν, μια διάλεκτο της Γκάνας, την κικέουα από μια περιοχή της Κεντρικής Αφρικής, τη ναχουάτλ, γλώσσα που έχει τις ρίζες της στην εποχή των Αζτέκων, την ινδική διάλεκτο τελουγκού. Ο λόγος που το Ρέντινγκ συγκέντρωσε... όλες τις φυλές του Ισραήλ μπορεί να βρίσκεται στο γεγονός ότι η πόλη βρίσκεται κοντά στο Λονδίνο, αλλά όχι τόσο ώστε να έχει το ίδιο κόστος ζωής, και ότι διαθέτει ένα καλό δημόσιο σύστημα μέσων μεταφοράς. Κάπως έτσι συγκέντρωσε μετανάστες από όλες τις γωνιές του κόσμου:
από την Καραϊβική τη δεκαετία του ΄50, από την Ινδία και το Πακιστάν το ΄60, από την Ανατολική Αφρική το ΄70, από τη Νοτιοανατολική Ασία το ΄80. Έπειτα ήρθαν μετανάστες από τη Ρουάντα, την Αιθιοπία και το Αφγανιστάν και πιο πρόσφατα από την Πολωνία, την Ουγγαρία και άλλες χώρες της Ανατολικής Ευρώπης.
Στο Ρέντινγκ υπάρχουν φυσικά και εκείνοι που αισθάνονται άβολα και ανησυχούν, ασφαλώς Αγγλοσάξονες, λευκοί και προτεστάντες. Αλλά δεν συμμερίζονται όλοι αυτήν την ανησυχία: «Η μικρή μας πόλη- λέει η εκπαιδευτικός Σάρα Πάρις- βρίσκεται στην πρωτοπορία μιας παγκόσμιας κοινότητας που μια μέρα θα εξαπλωθεί σε όλο τον κόσμο».
Σχόλιο "Γ": Ο "νέος πύργος της Βαβέλ" έχει αρχίσει να οικοδομείται. Το τραγικό για τους επί ματαίω οικοδομούντες, είναι ότι θα έχει την τύχη του παλιού...